Wervelende middag

Ruim een maand geleden werden de prijzen uitgedeeld bij de jaarlijkse Awards. Meesteres Denise kreeg de tweede prijs in de categorie “beste BDSM ambassadeur”. Natuurlijk verdient Ze de eerste prijs, maar die had Ze vorig jaar al gehad. De prijzen werden uitgedeeld bij de party van Mrs Manita op de showboat. Meesteres Denise kon daar niet bij zijn. Haar aanwezigheid in de studio was vereist. Dus was mij gevraagd Haar prijs in ontvangst te nemen. De prijs bestond uit een gemene paddle. Sindsdien ben ik mijn volgende bezoek aan Haar vooruit aan het schuiven.
Ik besef dat Zij mij de primeur van het gebruik van de paddle zal gunnen. Ik ben bang. Ik ben geen pijnslaaf. Ik hou niet van pijn en kan er slecht tegen. Ik weet dat pijn bij mijn lot als slaaf hoort. Pijn hoort erbij op momenten dat mijn Meesteres behoefte heeft te spelen. Ze weet dat ik ga gillen.