Lieve Meesteres Illucia,
“Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan en nu is de tijd gekomen om te gaan”, met deze woorden zou ik graag afscheid van U willen nemen om als slaaf van U door het leven te gaan. Het was een hele moeilijke beslissing die ik, gelukkig samen met U in goede harmonie, heb moeten nemen omdat mijn gezondheid het slaaf zijn verder in de weg stond.
André ontvangt een app van Natascha. Zenuwachtig opent hij deze en leest:
“Aanvullende instructies voor vanmiddag:
– je belt precies om 15:00 uur aan
– je belt maar één keer aan!
– je hebt de – hopelijk voor jou glimmend gepoetste – rijlaarzen van Kat en Mij bij je
– als Ik opendoe kijk je Mij niet aan! Je kijkt nederig naar Mijn voeten
– je begroet Mij met: “Goedemiddag, Mevrouw Van Linschoten.”
– je zegt verder helemaal niets en praat alleen als Ik je daar opdracht voor geef. Daarbij spreek je Mij aan met U en Mevrouw
– je raakt Mij op geen enkele manier aan!
– zodra je over de drempel bent gestapt gedraag je je zeer onderdanig en doe je precies wat Ik je opdraag.
Een van mijn slaven gebruik ik als mijn tuinman. Ik geloof dat hij daar wel plezier in heeft. Maar eigenlijk doet het er niet toe. Hij dient gewoon mijn tuin netjes te onderhouden zoals ik dat wil.
Vorige maand 12 april was het weer zover, de 13e editie van ons open huis en met ons, bedoelen wij Meesteres Kate en Meesteres Illucia. Ooit begonnen met het openstellen van een studio in een vorige periode in Den Haag, daarna een tijdje vanuit Rotterdam en nu inmiddels alweer ruim vier jaren vanuit onze eigen smstudio House of SubMission in, wederom, Den Haag. Vlak voor aanvang nog even met de huisslaven een en ander doorgenomen zoals b.v. hoe de gasten te woord te staan wanneer zij jou iets willen vragen? Waar geef je wel en waar geen antwoord op (er zijn namelijk ook weleens wat nieuwsgierige bezoekers die graag alle naadjes van de kous willen weten).
De avond voordat ik naar je toe rijd lig ik in bed. Mijn gedachten dwalen een beetje af naar hoeveel zin ik in de volgende dag heb. Mijn vrouw ligt niets vermoedend naast me. Het liefst is ze voor mij onderdeel van mijn ontdekkingsreis maar dat gaat niet. Het begrip is er niet. En na een paar keer het onderwerp voorzichtig ter sprake laten komen is het me duidelijk dat dit begrip ook niet gaat komen. Soms vraag ik me af of ik niet verkeerd bezig ben, voel me dan zelfs schuldig of een slechte partner. Maar aan de andere kant leef ik ook maar één keer en wil genieten, ontdekken en ervaren. De nieuwsgierigheid wint het van de schuldvraag.
Soms heb je als onderdanige man geluk. Dan ben je plotseling aan de praat met een prachtige elegante dominante jongedame en vindt ze het zo maar een prima idee dat je een artikel over haar schrijft voor onderdanigeman.nl. Dank u wel Meesteres Petrana!
Als je de Nederlandse kinky scene een beetje volgt kan het je niet ontgaan zijn. Er is een nieuwe Meesteres “in town”: Meesteres Petrana. Een enthousiaste Tsjechische schone die voorlopig een jaar in Nederland woont, nog niet weet wat ze daarna gaat doen, maar nu druk bezig is om Nederland, België en onze taal te leren kennen. Dat gaat al aardig de goede kant op. In gesprekken met haar wisselen Nederlandse en Engelse zinnen elkaar af.
André heeft het slecht. Hij is op van de zenuwen en slaapt ’s nachts moeilijk. Sinds Natascha hem in de brandpoort zoenend met Agnes heeft betrapt staat zijn wereld op zijn kop. Woest was ze geweest. Ze heeft hem gelijk het huis uitgezet en Agnes op staande voet ontslagen. Sindsdien woont hij weer thuis bij zijn moeder.
Via de website Domination Palace een ervaring met hun Meesteres Nina. Een derde keer met Mrs. Nina, en ik heb het geweten ook. Waar ik eerder nog zachtaardig behandeld werd en mijn interesses nog wat onderzocht werden, was ze de meest recente keer meedogenloos. Ze wist precies waar mijn zwakke plek lag en begon dan ook met het mishandelen van mijn ballen, of zoals zij het noemt, háár speelgoed. Goed gehuld in haar catsuit met mooie, donkere lippenstift straalde ze direct uit wie er vandaag veel pijn gaat lijden.
Een aantal jaren geleden ben ik ongewild single geworden. Eerst dacht ik uit die situatie te willen stappen door het zoeken naar een nieuwe levensgezel. Maar dat bleek voor mij absoluut niet te werken.
Toen pas viel het kwartje. Steeds als ik in aanraking kwam met mooie vrouwen wenste ik niet om samen te ontbijten. Nee, ik fantaseerde dan altijd dat ik door zo’n vrouw zou worden ontvoerd, vastgebonden, opgesloten en gebruikt zoals zij dat zou wensen.
De bloedmooie Mistress Noa bezocht onze stand op de Eroticabeurs in Antwerpen van 16-18 februari. Spontaan, eerlijk en open. Ze is meer dan 15 jaar professioneel meesteres en stuurde ons dit non-fictie verhaal.
Daar zit je dan vastgeketend aan de muur zittend op je knieën met je enkel boeien vast aan de muur. Je armen zijn naar boven gestrekt en eveneens met polsboeien vastgeketend. Het masker dat je op hebt, heb ik zo bevestigd dat jij je hoofd niet meer bewegen kan en niks anders kan doen dan naar mijn kont kijken.
“Dus je hebt hem eruit gegooid.” Katja zegt het op een manier waaruit duidelijk blijkt dat ze het er volledig mee eens is. “Ja,” zegt Natascha. Ze zucht. En dan kwaad; “Hoe durft ie het te flikken, de zak. En dan met dat trutje van een Agnes, die bij ons schoonmaakt nota bene. Die heb ik dus ook gelijk ontslagen.” “En nu spijt als haren op z’n hoofd zeker,” zegt Katja, en ze strijkt haar lange zwarte haar naar achteren.