Aankondiging van Domination Palace: Wegens groot succes organiseren wij weer een bi slaven avond!
Doorgaans weten onze gasten wel of ze zich tot mannen of vrouwen of beide voelen aangetrokken en is het heel simpel. Maar soms ligt het niet zo simpel, soms zijn sekshandelingen met een man als je een man bent een middel om je Meesteres te dienen.
Stipt om half zeven gaat de bel. Natascha blijft vijf volle minuten op haar leren loungebank zitten voordat zij zich lui uitrekt, opstaat en met haar hooggehakte nappaleren dijlaarzen over de marmeren vloer tikkend naar de voordeur loopt. Zij doet open en daar staat André. Hij kijkt naar de grond en groet haar onderdanig. “Goedenavond, Mevrouw van Linschoten.” “Ah, de werkster!” sneert Natascha. “Gauw naar binnen jij, je hebt een heleboel te doen.” “Ja Mevrouw.” “Doe je schoenen uit,” beveelt Natascha en loopt de kamer binnen. André doet vlug zijn schoenen uit en volgt haar naar binnen.
Onderstaand verhaal kregen van Meesteres Lisa. Het speelt zich af over de grens in Duitsland op 17-7-17.
Ik was al dagen opgewonden omdat ik weer bij je op bezoek mocht komen. Eenmaal de auto geparkeerd was ik eigenlijk best rustig. Geen zenuwen meer. Ik voel me goed, heb er weer erg veel zin in om bij je te zijn. Via de telefoon leid je me naar een nieuwe prachtige locatie in Duitsland. Fijn appartement, met mooie look and feel. De deur heb je op een kier en ik kom binnen. Ik zie je staan. Het liefste pak ik je vast maar ik weet dat je dat niet wilt dus houd ik het op een standaard welkomst. Na een korte rondleiding mag ik me uitkleden en douchen.
Dag bezoekers, Hier deel 4 alweer van: schuld, berouw en boetedoening. Dank voor het inzenden wederom.
“Oké. Genoeg voor nu.” commandeert Natascha. “Verdwijn en meld je morgenavond stipt op tijd.” André staat op van zijn rose poef, knielt en kust Natascha’s laarzen, zegt zo onderdanig mogelijk “Dag Mevrouw. Dank u.” En maakt zich uit de voeten. Natascha blijft buitengewoon tevreden achter en belt Kat om haar volledig bij te praten. “Ik stuur je zo wat fotootjes en ik heb z’n bekentenis en z’n spijtbetuiging opgenomen.
De foto’s, de recensies en een goede herinnering. Deze drie zaken leidden ertoe dat ik de site van Meesteres Michela steeds vaker bezocht. “Komende twee weken ben ik weer in Amersfoort” stond in haar rondzendmail. Een zaterdagmiddag in juni: het werden twee uur.
Daar lag ik dan ingesnoerd in een leren bodybag. Ik kon geen kant meer op. Alleen mijn slavenpik en tepels konden worden bewerkt door de twee Meesteressen. Dat deden ze dan ook volop en met groot genoegen.
Lieve Meesteres Illucia,
“Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan en nu is de tijd gekomen om te gaan”, met deze woorden zou ik graag afscheid van U willen nemen om als slaaf van U door het leven te gaan. Het was een hele moeilijke beslissing die ik, gelukkig samen met U in goede harmonie, heb moeten nemen omdat mijn gezondheid het slaaf zijn verder in de weg stond.
André ontvangt een app van Natascha. Zenuwachtig opent hij deze en leest:
“Aanvullende instructies voor vanmiddag:
– je belt precies om 15:00 uur aan
– je belt maar één keer aan!
– je hebt de – hopelijk voor jou glimmend gepoetste – rijlaarzen van Kat en Mij bij je
– als Ik opendoe kijk je Mij niet aan! Je kijkt nederig naar Mijn voeten
– je begroet Mij met: “Goedemiddag, Mevrouw Van Linschoten.”
– je zegt verder helemaal niets en praat alleen als Ik je daar opdracht voor geef. Daarbij spreek je Mij aan met U en Mevrouw
– je raakt Mij op geen enkele manier aan!
– zodra je over de drempel bent gestapt gedraag je je zeer onderdanig en doe je precies wat Ik je opdraag.
Een van mijn slaven gebruik ik als mijn tuinman. Ik geloof dat hij daar wel plezier in heeft. Maar eigenlijk doet het er niet toe. Hij dient gewoon mijn tuin netjes te onderhouden zoals ik dat wil.
Vorige maand 12 april was het weer zover, de 13e editie van ons open huis en met ons, bedoelen wij Meesteres Kate en Meesteres Illucia. Ooit begonnen met het openstellen van een studio in een vorige periode in Den Haag, daarna een tijdje vanuit Rotterdam en nu inmiddels alweer ruim vier jaren vanuit onze eigen smstudio House of SubMission in, wederom, Den Haag. Vlak voor aanvang nog even met de huisslaven een en ander doorgenomen zoals b.v. hoe de gasten te woord te staan wanneer zij jou iets willen vragen? Waar geef je wel en waar geen antwoord op (er zijn namelijk ook weleens wat nieuwsgierige bezoekers die graag alle naadjes van de kous willen weten).
De avond voordat ik naar je toe rijd lig ik in bed. Mijn gedachten dwalen een beetje af naar hoeveel zin ik in de volgende dag heb. Mijn vrouw ligt niets vermoedend naast me. Het liefst is ze voor mij onderdeel van mijn ontdekkingsreis maar dat gaat niet. Het begrip is er niet. En na een paar keer het onderwerp voorzichtig ter sprake laten komen is het me duidelijk dat dit begrip ook niet gaat komen. Soms vraag ik me af of ik niet verkeerd bezig ben, voel me dan zelfs schuldig of een slechte partner. Maar aan de andere kant leef ik ook maar één keer en wil genieten, ontdekken en ervaren. De nieuwsgierigheid wint het van de schuldvraag.