Ik ben drieëntwintig en beslist geen preutse vrouw. Ik heb een vriendje hier gehad, een lover daar en een geliefde verderop. De ene relatie duurde een paar maanden, terwijl een andere eigenlijk het beste omschreven kan worden als een periodiek terugkerende one night stand.

Al zeg ik het zelf, ik ben een lekker ding, stuk, chick of welke term mannen ook gebruiken voor een meisje waar ze het liefst meteen bovenop springen. Ik kan genieten van seks, maar het kost mij altijd flink veel tijd om warm te lopen. Er ontbreekt iets en het is het allemaal net niet af… Lees verder →

Ik bekijk mezelf in de spiegel. Mijn lichaam is slank. Ik kan eten wat ik wil, maar ik kom niet aan. Wanneer ik het aan mensen vertel, reageren ze allemaal alsof het een wonder is.

‘Had ik dat maar! Haha!’

Ja, de reacties zijn allemaal hetzelfde. Ze doen alsof het een geschenk van god is. Idioten! Ik wend me af van de spiegel en loop naar beneden. De televisie staat aan en mijn vrouw zit op de bank. Lees verder →

Met tranen in mijn ogen zit ik in mijn kelder. Ik voel me opgelaten, zenuwachtig, gedeprimeerd en er begint een lichte vorm van paniek zich te ontwikkelen.

Het bloed stroomt als een bezetene door mijn lijf en het lijkt wel alsof ik energie voor tien heb. Ik breng mijn handen naar mijn lange haar en pak het stevig beet. Mijn hoofd slaat op hol. Wat moet ik?

Onder mijn stoel heb ik handdoeken neergelegd. Rode handdoeken. Ze maken me zenuwachtig, maar zijn hoognodig. Naast me op het kastje liggen doeken van een dunne stof. Lees verder →