Een potje met vet

Ik schrik op als de bel gaat en kijk op de klok. Tegen achten. Het kan nog een collectant zijn, maar ik ben bang van niet. Toch sta ik snel op. Ze houdt niet van wachten. Bij de hoge spiegel in de gang controleer ik of ik er goed uitzie. Ze kan zo kritisch zijn! Dan open ik de deur. Helaas, geen collectant. Lara duwt me achteruit de gang in en sluit de deur achter haar. Ze weet dat het niet nodig is, maar ze wil toch elke keer weer laten merken dat zij de leiding heeft.
“Hee, schatje,” zegt ze vrolijk, terwijl ze me haar jas toewerpt. “Je ziet er goed uit.”
Ik vang de jas en hang hem netjes aan een hangertje in de kleine garderobe. “Dank je. Jij ook.” Lees verder