Dit verhaal is ingezonden door Kitten Jolanda.

Met een schok word ik wakker. Er is iemand in mijn kamer! Ervoor wakend me verder niet te bewegen, open heel voorzichtig een oog. Het is al licht en de muur die ik zie komt me niet bekend voor. Dan besef ik weer waar ik ben: in een hotel in Amsterdam. Het congres duurt nog twee dagen en het is niet de moeite om steeds naar huis te gaan.

Weer hoor ik geluid. Ik heb het me niet verbeeld. Een stoel wordt verschoven. Iemand moppert voor zich uit. Het is een vrouw. Ingespannen luister ik naar wat ze zegt. Het is moeilijk te verstaan, maar uit wat ik hoor begrijp ik voldoende. Het is de schoonmaakster en ze is niet blij met me. Ik heb de kamer inderdaad niet echt netjes opgeruimd gisteravond. Overal liggen kledingstukken en papieren. Lees verder →

Dit verhaal is ingezonden door Kitten Jolanda.

“Goedemorgen, mevrouw. Wat kan ik voor u doen?” klinkt een opgewekte stem vanachter de balie.

“Ik kom voor de directeur,” antwoordt de bezoeker. “Er is een andere afspraak uitgevallen, dus ik ben erg vroeg.”

De jonge vrouw achter de balie staat glimlachend op. “Dat geeft niet. Ik zal kijken of hij al mag. Neemt u plaats.” Ze verdwijnt door een deur achter de balie. Lees verder →

Dit verhaal is ingezonden door Kitten Jolanda en is het derde deel in een driedelige reeks. Lees eerst Zusterliefde (1) en Zusterliefde (2).

Het is een heerlijke dag geweest. De conciërge heeft er niet moeilijk over gedaan dat ik te laat was. Het was pas mijn eerste keer dit jaar. Mijn verslapen-smoes hoefde ik niet eens te gebruiken. Mijn klasgenoten hadden wel even vreemd opgekeken, maar niets gevraagd. Dat was het lastigste deel. De rest van de dag verliep soepel. De lessen gingen goed. Ik had dan ook alles netjes op orde. De laatste drie uren vielen uit, zodat er tijd genoeg was om met twee vriendinnen de stad in te gaan. Daar vond ik een prachtig jasje. Perfect voor het voorjaar. Tegen drie uur zijn we naar huis gegaan; het huiswerk wachtte alweer. Lees verder →

Dit verhaal is ingezonden door Kitten Jolanda en is het tweede deel in een driedelige reeks. Lees eerst Zusterliefde (1).

Een auto rijdt de oprit voor het huis op en komt daar tot stilstand. Zenuwachtig kijk ik naar mijn zus.

“Merel,” zeg ik, “mama komt eraan!”

Ze kijkt op van haar boek en luistert. De autodeur staat dicht. Even later hoor ik de sleutel in het slot van de voordeur. Merel rekt zich uit en gaapt. Pas dan haalt ze traag haar benen van mijn schoot en gaat rechtop zitten. Net op tijd. Lees verder →

Dit verhaal is ingezonden door Kitten Jolanda.

Nauwelijks heb ik de voordeur achter me gesloten of ze staat al naast me. Elke keer schik ik er toch weer van.

“Hee, grote zus,” zegt ze vrolijk, “Fijn  dat je weer thuis bent. Ik heb je gemist!”

Ik antwoord niet, maar dat lijkt haar niet te deren. Opgewekt pakt ze mijn hand vast en leidt me de woonkamer in. We lijken erg op elkaar. Qua uiterlijk dan. Ze is twee jaar jonger dan ik en een halve kop kleiner, maar ze heeft hetzelfde blonde haar en dezelfde donkere ogen. Toen ze bij mij op school kwam wist iedereen meteen dat het een zus van mij moest zijn.

Bij de tweezitsbank blijft ze staan. “Ga daar maar zitten. Ik kom zo bij je, goed?” En weg is ze alweer. Lees verder →