Vorige maand 12 april was het weer zover, de 13e editie van ons open huis en met ons, bedoelen wij Meesteres Kate en Meesteres Illucia. Ooit begonnen met het openstellen van een studio in een vorige periode in Den Haag, daarna een tijdje vanuit Rotterdam en nu inmiddels alweer ruim vier jaren vanuit onze eigen smstudio House of SubMission in, wederom, Den Haag. Vlak voor aanvang nog even met de huisslaven een en ander doorgenomen zoals b.v. hoe de gasten te woord te staan wanneer zij jou iets willen vragen? Waar geef je wel en waar geen antwoord op (er zijn namelijk ook weleens wat nieuwsgierige bezoekers die graag alle naadjes van de kous willen weten).
En aangezien wij het niet nodig vinden dat onze huisslaven aan een verhoor worden onderworpen door anderen, mogen zij indiscrete vragen beleefd weigeren dus. Maar ook: waar staan de hapjes, waar alle frisdrank, de schone glazen en wie heeft er keukendienst en is een korte briefing dus erg handig. Even voor vijven in de namiddag gaat de bel al: de eerste bezoeker staat voor de deur en met enige regelmaat blijft de bel nu gaan en komen er druppelsgewijs bezoekers binnen.
Voor ons is het ook altijd weer een verrassing hoeveel bezoekers er komen, aangezien aanmelding niet verplicht is. Maar dat het open huis na zoveel jaren nog steeds een schot in de roos is, blijkt wel wanneer wij aan het einde van de avond, rond negen uur, aan een van de huisslaven vragen naar het bezoekersaantal. Wow, dat waren best wel weer veel mensen die ons wisten te vinden en met een enkele uitzondering daargelaten, hebben wij iedereen goed geïnformeerd en breed lachend huiswaarts zien gaan.
Die enkele uitzondering trouwens had te maken met iemand die het idee had opgevat van begin tot eind lekker rond te kijken en socializen, de nodige gratis drankjes en hapjes te nuttigen en wie weet nog een leuke vrouw te ‘scoren’ (zijn eigen woorden). Nu staat in onze aankondiging al aangegeven dat dit event niet is om te socializen, laat staan een datingavond is of ‘all you can take’ en hebben wij deze heer dus al vrij snel de deur gewezen.
Ook kwam er een bezoeker die bij voorbaat al niets met betaalde sm had maar er van uit ging dat hij, gezien zijn uiterlijk en staat van dienst, toch zeker gratis van alles en iedereen gebruik kon maken. Nee dus! Veel vragen van bezoekers die wel op hun plek waren, gingen over de workshops die Meesteres Illucia en Meesteres Kate al jaren verzorgen in de studio. Een enkeling dacht dat deze workshop alleen voor vrouwen en/of stellen zou zijn, maar nee .. ook voor heren die hun dominante kant willen ontdekken en bijschaven zijn de workshops uitermate geschikt.
Vragen over het gebruik van de kooien (staand en liggend), de leren bodybag die in de grote ruimte hangt en zo’n heerlijke leergeur verspreid. Vragen naar de hoeveelheid travestiekleding en –schoeisel, welke schoenmaten wij hebben voor de heren (t/m maat 46), welke kleur pruik het beste zou staan, of er ook lingerie voor heren aanwezig is (nou en of!), hoe vaak en op welke wijze ons aanwezige materiaal gereinigd en onderhouden wordt (na iedere sessie uiteraard), hoeveel soorten zwepen we eigenlijk hebben (we tellen nog!), of een elektrische takel anders is dan een handtakel (absoluut), hoe een afspraak voor een sessie nou eigenlijk gemaakt moet worden (telefonisch graag), hoe de privacy gewaarborgd wordt en hoe discreet wij zijn, wat wij dragen tijdens sessies, wat er aan latex aanwezig is (heb je even, want onze latexcollectie is enorm!), zijn er ook workshops voor slavinnen (jazeker, wij noemen het alleen trainingen) en of ze nog een extra glaasje fris mogen want van al dat vertellen krijg je dorst (natuurlijk, wij ook).
En dan hebben we hier maar een greep uit de vragen benoemd, niet alles is te vertellen omdat we zo ontzettend veel leuke mensen hebben gesproken. Maar ook krijgen wij weleens de minder leuke ervaringen van onze bezoekers te horen en na enige twijfel of wij dat in dit verslag wel willen vertellen, doen wij dit toch. Zie het als een waarschuwing voor voornamelijk submannen die bijvoorbeeld onverwacht een middagje vrij kunnen zijn, zin hebben in iets spannends en gewoon de eerste dame bellen die zij tegenkomen op het internet.
Deze mannen hebben vaak hun huiswerk niet gedaan, laten zich niet goed informeren of willen ‘veel voor weinig’ en komen dan nog weleens van een koude kermis thuis. Een dame die adverteert met sounds maar tijdens de sessie met een Bic-pen (ja, echt!) de plasbuis in gaat (kost weinig en voelt toch hetzelfde?). De plasbuis van de man raakt zwaar geïrriteerd en later ontstoken, een doktersbezoek had hij absoluut niet voor ogen gehad toen hij naar sounds verlangde.
Of de man die ergens op een hotelkamer afspreekt met een dame die adverteert allerlei kinky stuff te doen en achteraf blijkt dat hij tijdens het douchen is bestolen (zijn kleding lag nog in de kamer zelf) of dat de bislaaf die er ‘gratis’ bij kon zijn geen condoom heeft gebruikt bij de man in kwestie. En wat wij ook met enige regelmaat te horen krijgen is dat de prachtige kinky Meesteres met geweldige foto’s een notoire klokkijkster blijkt te zijn, een routine-achtig spel afdraait, veelvuldig haar telefoon in de hand heeft tijdens de sessie en in gedachten al met de volgende slaaf bezig is, want geld verdienen.
Jammer wanneer dit gebeurde, dat zou absoluut niet mogen maar mannen maken vaak een afspraak met hun hormonen in plaats van met hun verstand. En zolang zij dit blijven doen, blijven dit soort toestanden ook gebeuren. Gevalletje ‘eigen schuld dikke bult’ of ‘volgende keer wat meer vooraf informeren’. Gelukkig zijn de meeste vragen en ervaringen positief, de bezoekers enthousiast en op hun gemak (wanneer ze eenmaal de toch wel lage drempel over zijn).
Waar nodig verwijzen wij ook weleens een bezoeker door naar een collega, wanneer blijkt dat deze een specifieke fantasie heeft en dit in onze studio niet mogelijk is. Of geven wij wat tips aangaande kledingzaken waar iets moois van leer of latex kan worden aangeschaft. En ook vertellen wij aan diegene die hier belangstelling voor heeft over onze kamerhuur, inclusief gebruik van de ruime badkamer. Niet iedereen heeft tenslotte de mogelijkheid om thuis te spelen (kinderen of klein behuisd) of om dit met de eigen partner te delen, zodat met een speelpartner de ruimte ook gehuurd kan worden (discreet uiteraard).
Het lijkt ons onnodig om te vertellen dat ons open huis zonder verplichting te bezoeken is, maar wij doen dat hier toch nog even. SM heeft met gevoel te maken, het uiten en ervaren van gevoelens en dat kun/wil je niet met iedereen beleven en delen. Dus ook wanneer je geen afspraak met een van ons of onze slavin wil maken, ben je welkom bij een open huis. Informatie verstrekken en een kijkje geven in onze trots (de studio tenslotte) staat vooraan bij ons, de bezoeker moet toch ergens beginnen? En waar kun je dat dan beter doen dan bij onze House of SubMission in de hofstad ‘s-Gravenhage – op stand dus.
Aan het einde van ons open huis zijn de slaven aan de gang gegaan met opruimen en afwassen. Wij zelf schoppen de hoge hakken uit, gaan eens lekker zitten met een glaasje wijn (nu mag het van onszelf) en sluiten de avond af met ons team. Ze hebben het vuur uit de sloffen gelopen, hebben zich correct gedragen en wij? Wij zijn weer enorm trots op onszelf, onze huisslaven en onze mooie studio. En trots op alle bezoekers die van heinde en verre zijn gekomen, de lage drempel hebben overwonnen en samen met ons voor weer een geweldige avond hebben gezorgd.
Op naar het volgende open huis: op woensdag 8 november is alweer de 14e editie gepland. Komen jullie ook een kijkje nemen?
De Meesteressen van House of SubMission.