Ik kom terug van de wekelijkste boodschappen. Normaal gesproken heb Ik Mijn subje die de boodschappen voor Me draagt, maar vandaag is hij stout geweest.
Hij is stout geweest en kan Mij helaas niet helpen. Terwijl Ik de zware tassen naar binnen sjouw, schud Ik geërgerd mijn hoofd. Bestaat het leven van een Meesteres normaal gesproken niet uit bediend worden?
Mijn subje zit nog altijd netjes vastgebonden op de stoel als ik binnenkom. Zijn polsen zijn stevig achter zijn rug bij elkaar vastgebonden. Het touw spant strak naar beneden en wikkelt zich daar vakkundig om zijn enkels, waarbij zijn voeten naar achteren worden getrokken. Hij is naakt en het ruwe hout van de stoel bezorgt Mijn subje geen aangename houding. Net goed…
‘Zo. Heb je je nu wel weten te gedragen?’ Ik glimlach fijntjes en kijk neerbuigend op hem neer. De blinddoek bezorgt hem een gevoel van onmacht, zeker in zijn eigen huis. Ik zie dit als een soort van vakantie. Ik maak gebruik van zijn luxe omgeving en hij mag netjes zijn straf uitzitten. Letterlijk.
‘Ja, Meesteres.’
Ik besluit er niet verder op te reageren en ruim op mijn gemakje de boodschappen in.
Mijn subje heeft een gigantische koelkast, een goudkleurige kraan en een aanrechtblad van dik natuursteen. Het ziet er mooi, schoon, duur en hygiënisch uit. Een huishouden dat Ik niet direct van een man verwacht, maar uiteraard wel waardeer.
Als Ik klaar ben, loop Ik weer rustig de woonkamer binnen. De temperatuur is aangenaam en Ik neem de tijd om eens goed rond te kijken. Dit is nu de tweede keer dat Ik in zijn huis ben en eigenlijk ben Ik best wel nieuwsgierig naar wat er te vinden is. Zou hij geheimpjes voor Mij hebben? De gedachte windt Me enigszins op.
Terwijl Ik tussen zijn spullen op zoek ben naar leuke dingetjes, zorg Ik ervoor dat het extra goed te horen is. Aan zijn lichaam zie Ik dat hij zich ongemakkelijk begint te voelen. Hier had hij duidelijk niet op gerekend.
‘Hm… Wat hebben we hier?’ Ik vraag het op een plagende manier en houd zijn laptop stevig vast. Hij lag netjes opgeborgen in een kast. Net iets te netjes eigenlijk. Zo netjes dat het leek alsof hij hem verborgen wilde houden.
Ik plaats de laptop op tafel en zet hem aan. Mijn benen sla Ik ontspannen over elkaar heen. Mijn nieuwe leren laarzen komen tot net onder mijn knieen en zien er geweldig uit. Terwijl de laptop start, kijk Ik nog eens om naar Mijn subje. Ik zie dat hij enorm twijfelt of hij zijn mond open moet trekken of niet. Uiteindelijk heeft hij het lef bij elkaar geraapt om het wel te doen.
‘Meesteres. Mag ik…’
Hij maakt zijn vraag niet af. Heel verstandig. Blijkbaar beseft hij dat hij al te ver is gegaan door drie woorden uit te spreken zonder toestemming. Ik besluit hem nog kort te negeren en wend Me tot de laptop. Hij is nu volledig opgestart en op het bureaublad staan enkele mappen die Mijn interesse wekken.
‘Hmmm…’ Ik rek het woord zo lang mogelijk uit terwijl Ik geboeid naar het scherm kijk. Dan open Ik een van de vele mappen en kijk enigszins geschrokken toe.
‘Wat zie Ik nu?!’ Ik kom overeind en loop naar Mijn subje toe. Zijn gezicht wordt rood en hij weet duidelijk niet wat te doen, als hij al iets zou kunnen doen. ‘Ben jij niet al stout genoeg geweest…?’
‘N… N… N…-‘
Begint hij nu te stotteren? Ik spits Mijn oren en trek een wenkbrauw op.
‘N… N… N… Wat, subje? Ga je nog spreken?’ Uit het niets geef Ik hem een klap in het gezicht. Terwijl hij uit alle macht uit zijn woorden probeert te komen, geef Ik hem nog een klap. Zijn gezicht wordt roder en roder en Ik zie dat hij het er moeilijk mee heeft. Moeilijk met het feit dat Ik de macht over hem heb in zijn eigen huis. Zijn eigen vertrouwde omgeving.
‘Ik denk dat het tijd is om je eens echt te straffen…’ Mijn stem klinkt duivels en Ik geniet van deze positie. Wat Ik met hem van plan ben, zal als een foto in zijn geheugen gebrand worden.
Wil jij weten hoe dit verhaal afloopt? Blijf dan vooral deze verhalensectie op Onderdanigeman.NL volgen!
Dat mag U bij mij ook doen.