Als de grond schoon is ruimt hij de kamer op. Overal liggen weer kleren, sokken, kousen, panty’s, slipjes, schoenen en laarzen. Op de marmeren vloer bij de bank liggen nootjes, olijvenpitten, wijnvlekken. Ook dat ruimt hij netjes op. Als hij met een doekje op zijn knieën de wijnvlekken aan het verwijderen is, legt Natascha ineens haar lange nappaleren dijlaarzen over zijn rug. André huivert als hij het koele leer op zijn rug voelt.
foto: Mistress Ezada Sinn
Als hij als reactie stopt met dweilen bitst Natascha: “Doorpoetsen, sloof! Multitasken! Je bent nu vloerendweiler en voetenbankje tegelijk!” Katja lacht. Ze gaat overeind zitten en pakt haar nieuwe karwats. Terwijl André nietsvermoedend heel slaafs de grond aan het schoonmaken is met op zijn rug de dijlaarzen van Natascha haalt Katja uit en laat de twee leren tongen van de karwats met een luide klets op zijn blote reet knallen. André schrikt en roept blijkbaar volledig automatisch: “Auw… één!”
De dames schieten allebei keihard in de lach. “Wat één?” schatert Katja. “Wil je méér slaag hebben! Dat kan hoor. Vooruit maar! Reet goed omhoog, kop op de grond en meetellen!” Ze staat op, terwijl André met een rood hoofd van schaamte zijn slaafse positie inneemt. Natascha zet haar gelaarsde voeten met de naaldhakken op André’s schouders en drukt hem tegen de grond. Katja zet haar hooggehakte pump tegen zijn gezicht. Hij ruikt het leer. Hij voelt zijn pikje weer beginnen te knellen.
Passende foto van The Matriarch Mistress Ezada Sinn met haar Vriendinnen en een huissloof.
De karwats fluit door de lucht en knalt striemend over zijn reet: “Eén, dank U Mevrouw.” Katja en Natascha lachen zich slap om zoveel slaafsheid van sulletje André. In rap tempo geselt Katja tien bijtende karwatsslagen over André’s kont, die hij braaf meetelt. Zijn kont laat weer een mooi patroon van felrode striemen zien. “Dank U Mevrouw, voor deze leerzame les.” zegt André onderdanig en kust weer overdreven slaafs Katja’s pumps. “Graag gedaan, dienstmeid.” antwoord Katja. “Gauw verder met je gesloof nu!” Snel hervat André zijn schoonmaakwerk terwijl Natascha haar laarzen weer lui over zijn rug legt. Ook Katja legt nu haar benen op voetenbankje André. Hij voelt het zachte nappaleer van haar broek. Hij voelt toch zijn pikje weer zwellen. Gauw doorwerken en aan iets anders denken. En op alles buitengewoon slaafs reageren. Geef ze geen kans, geef ze geen kans maalt het door zijn hoofd.
Als de vloer schoon is vraagt hij zo nederig mogelijk: “Dames, mag ik weer aan het werk gaan alstUblieft?” De dames blijven nog even zo zitten en na een paar minuten halen ze hun benen van zijn rug en jaagt Natascha hem met een lel van haar singletail weg. Hij dweilt de keukenvloer keurig schoon en begint daarna aan de w.c. Wat hij vreesde gebeurt natuurlijk ook: hij hoort naaldhakken op de marmeren vloer, de kamerdeur gaat open en hij herkent de hakken al: Katja. Ze opent de toiletdeur en kijkt neer op André, die op zijn knietjes de w.c.-pot aan het schrobben is.
“Wat een leuk gezicht toch altijd weer. Een devote dienstmeid die op haar knietjes het werk doet waar haar Mevrouw uiteraard veel te goed voor is. Gewoon doorschrobben, meid.” zegt ze, en ze gaat schrijlings op zijn rug zitten. André voelt en ruikt het koele nappaleer van haar broek. Katja’s handen glijden naar zijn borst en zoeken onder het sloofschortje naar zijn tepels. Concentreren op je werk, concentreren op je werk, bonkt het in zijn hoofd. Hij blijft fanatiek de pot borstelen.
Katja knijpt nu eens hard, dan weer wat zachter in zijn tepels. André probeert uit alle macht zijn aandacht van de tantaliserende vingers af te krijgen, maar het helpt niet. De heerlijke bedwelmende parfum van Katja, de romige geur van haar nappaleren broek die zachtjes krakend zijn huid streelt, de vingers die vakkundig en geraffineerd zijn tepels opgeilen, Hij houdt het nog even vol, maar dan wordt de pijn in zijn pik te erg. Hij begint te schokken en hij kreunt.
“Wat is er, schatje?” lispelt Katja op haar geilst, terwijl ze André van achteren zachtjes bij zijn uit de CB6000s stekende kaalgeschoren ballen pakt. “Gaat het niet goed met je?” Ze knijpt met haar nagels in zijn rechtertepel en masseert met haar andere nagels zijn zak. “Ooohh, Mevrouw, mijn pik doet zo’n pijn! Zo’n pijn!”
“Pikje, bedoel je! Tsja meid! Ik heb het je daarstraks al proberen uit te leggen: dan zijn voor jou drie begrippen de moeite van het overdenken, begrijpen en vooral toepassen meer dan waard: discipline, zelfbeheersing en concentratie. Kijk, zo lang jij je blijft gedragen als een loops teefje is er geen enkele vrouw in jou geïnteresseerd. Vrouwen, ook dominante vrouwen zoals mevrouw Van Linschoten en ikzelf, willen toch altijd wel een beetje een krachtige man. Een man die weet wat hij wil, zeker is van zichzelf, er goed uit ziet en een beetje behoorlijk geschapen is. Evengoed zal hij dan nog altijd onze mindere zijn en ons moeten dienen en gehoorzamen. Nu is het bij jou zo sloofje, dat je niet krachtig bent, je hebt totaal geen wil, behalve dan je pik achterna lopen, je ziet er ab-so-luut niet uit en je hebt een lulletje van helemáál niks. Zulke mannetjes staan bij ons echt helemaal onderaan in de pikorde. Die zijn er om voortdurend misbruikt en vernederd te worden. Alleen nog geschikt om ons blindelings te gehoorzamen, en elk bevel direct, zonder aarzeling en heel slaafs uit te voeren en alle dingen te doen waar wij ons als Vrouw sowieso te goed voor voelen. Vandaar dat jij bij Mevrouw Van Linschoten nu als dienstmeid en huishoudsloofje fungeert, iets wat je binnenkort ook bij mij mag gaan doen. Dat je elke dag onze smerige rijlaarzen moet poetsen en nu vanavond weer met alleen je truttige kanten schortje en je versleten en te kleine sandaaltjes allerlei vies en vuil werk moet doen. Snap je het een beetje, dienstmeid?”
Gedurende deze hele preek is Katja doorgegaan met het opgeilen van André, die inmiddels nu verdoofd is door de pijn en die zelf al die tijd als een bezetene in de w.c.-pot is blijven borstelen in de hoop dat de pijn minder zou worden.
“J..j..ja-a, Mevrouw, Ja.” hijgt André, de doffe pijn verbijtend. “Mooi! Doe er dan ook wat mee, zou ik zeggen.” Katja gaat van André af. “En nu wegwezen, jij! Ik moet plassen. Op je knieën voor de deur wachten.” Haastig kruipt André het toilet uit en Katja gaat naar binnen. André wacht slaafs en keurig recht op zijn knietjes voor de deur. Hij vreest weer voor nieuwe vernederingen als zij straks klaar is. Hij hoort hoe Katja haar nappaleren broek omlaag doet, hoort haar plassen en ook haar broek weer omhoog trekken. Het leert kraakt zachtjes. Hij hoort haar niet doortrekken, maar toch zwaait de deur open en komt Katja heupwiegend op haar hoge stilettohakken naar buiten, In haar hand heeft ze weer een prop. De slaafse André kijkt naar haar op en doet al automatisch zijn mond open.
“Goed zo, meid!” zegt Katja tevreden lachend en stopt de prop in zijn mond. Ze heeft ‘m expres kletsnat geplast, merkt André. “O ja! Ik heb een klein beetje gemorst, maar goed! Daar hebben we gelukkig een dienstmeid voor, hè sloofje?” en ze loopt elegant langs André heen. Daarbij tikt ze hem nog even achteloos tegen zijn wang en gaat de woonkamer in. Oh, wat een helse vernederingen weer! André kruipt de w.c. in, met de natte prop in zijn mond om deze in de pot te laten vallen als hij zijn knieën nat voelt worden! De vloer, de bril en zelfs de muren zijn nat van Katja’s plas!! Hij zit nog verbaasd naar de natte boel te kijken, met de prop nog in zijn mond, als hij druk gepraat hoort en twee paar naaldhakken, de kamerdeur ziet openzwaaien en de Dames de gang op ziet komen, terwijl hij Katja nog “Dat is eigenlijk een heel goed idee!” hoort zeggen. Katja heeft de karwats in haar hand en Natascha haar singletail.
“Zeg sloof!” begint Natascha, en gelijk zegt ze “Ach Jezus, kijk die trut nou!” Ze schiet in de lach als ze André als een apporterend hondje met de natte plasprop van Katja in zijn mond ziet. “Vind je het soms lekker of zo?” vraagt ze bits. De domme André, waarschijnlijk overdonderd, knikt. “Ongelooflijk! Wat een loser.” Natascha schudt haar hoofd en vervolgt: “Luister poetssloof! Mevrouw Van Berghen Henegouwen vertelde zo juist van haar ongelukje. Jij gaat dat niet opdweilen, maar jij mag alles netjes oplikken. Van de grond en de bril, en jij mag ook de muren drooglikken. Wij blijven even kijken of jij het goed doet. Aan de slag!”
Natascha haalt uit en geeft André een lel met de singletail over zijn reet. Snel laat André de prop in de pot vallen en begint de w.c.-bril schoon te likken. “Iets meer passie, meid!” bitst Katja. Ze haalt uit met haar karwats waarbij de soepele leren tongen welgericht precies over zijn uit de peniskooi stekende ballen kletsen. Hij slaakt een gil en likt fanatiek verder. “Daarzo, trut!” Natascha wijst met haar singletail naar de natte plekken. “Likken, dienstmeid! Vort!” en Katja haalt weer een paar keer uit met de striemende karwats. Onder luide bevelen, maar ook spot en hoon en een regen van slagen van karwats en singletail moet de arme André alle plas van Katja van de grond, de wc-bril en de muren oplikken. Daarbij ziet hij regelmatig lichtflitsen, teken dat de Dames ook nog foto’s maken. Pas als alles opgelikt is gaan zijn kwelgeesten lachend weer de kamer in.
Wat een gelukzak, ook nog pis van Hoogheid mogen proeven!