Voetjevrijen (2)

Dit door Kitten Jolanda ingezonden verhaal is het tweede deel in een tweedelige verhaalreeks. Lees eerst Voetjevrijen (1)!

‘Ga zitten, Monique,’ zeg ik en wijs uitnodigend naar de stoel tegenover me. Ze gaat elegant zitten en kijkt me aan.

‘Monique, ik wil-‘

‘Ik weet het,’ onderbreekt ze me, terwijl haar voet z’n vertrouwde plekje weer inneemt. ‘Mijn functioneren. Volgens mij gaat het prima. Ik doe alles wat in mijn functieomschrijving staat en nog veel meer. Het lijkt me dat daar ook wat tegenover hoort te staan. Ik heb al met P&O overlegd, ook namens jou. Mijn salaris wordt verdubbeld, met ingang van deze maand. Eigenlijk kon dat niet, maar ik heb aangegeven dat jij wel salaris in wilde leveren om het sluitend te maken. Wat je overhoudt is ruim voldoende voor je. P&O is akkoord gegaan, op voorwaarde dat jij ook akkoord gaat. De documenten heb ik hier bij me. Als je zou willen tekenen, dan maken ze het zo snel mogelijk rond.’

Ze legt twee formulieren voor me en ik doe alsof ik ze doorlees. Ik heb amper iets gehoord van wat ze heeft gezegd. Haar voet. Oh, haar voet. Die is actiever dan ooit! Mijn erectie is zo hard dat het bijna pijn doet!

Op haar aanwijzen teken ik beide documenten. Mijn handtekening is wat rommeliger dan normaal, maar het is herkenbaar. Dat is goed genoeg.

Monique pakt de papieren weer terug en kijkt ze tevreden door. Dit gesprek gaat niet helemaal zoals ik had bedacht. Weer is zij degene die het stuurt. Maar nu is het mijn beurt.

‘Monique…’ Mijn stem klinkt niet vast, maar ik ben vastbesloten om door te zetten. Haar voet probeer ik te negeren.

Ze kijkt me vragend aan.

‘Monique, ik… Ik wil…’ Kom op! Zeg het! ‘Eh… Monique. Je bent… Nee. Ik bedoel. Eh…’

Nog steeds kijkt ze me aan. Ze laat niets blijken van ongeduld. Ik moet het gewoon zeggen! Oh, haar voet! De ritmische duwtjes tegen mijn kruis maken me gek! Concentreren! Ik haal diep adem en gooi het eruit: ‘Monique, zou je een keer met me uit willen gaan?’

Op haar gezicht is geen verandering te zien, maar haar voet reageert wel. Het tempo gaat omhoog en de duwtjes worden sterker. Haar voet masseert me, stimuleert me. Ik voel de spanning steeds verder toenemen. Smekend kijk ik haar aan.

‘Monique, alsjeblieft!’

Maar nog steeds reageert ze niet. Haar voet blijft maar doorgaan. Ze maakt me helemaal gek!

En dan… Dan komt het punt waarop er geen terugkeer meer mogelijk is. De spanning stijgt tot een hoogtepunt en met een diepe kreun kom ik klaar in mijn broek. Meteen vertraagt het ritme van haar voet, tot het gelijk opgaat met het kloppen van mijn pik. Het stimuleert nog steeds; het is het heftigste orgasme dat ik ooit heb gehad. Nahijgend leg ik mijn hoofd op de tafel. Ik ben compleet gevloerd.

Haar voet drukt nog even stevig tegen mijn kruis en is dan verdwenen. Ik hoor Monique haar papieren pakken en opstaan. Als ze langs me loopt, buigt ze zich even naar me toe en fluistert in mijn oor: ‘Ik date niet met slaafjes’. Dan is ze verdwenen.