Let op: dit is het tweede deel in een driedelige verhalenreeks over een onderdanige man en zijn overspelige vrouw, geschreven door Kitten Jolanda. Lees eerst Het wederzijds BDSM bedrog (1).
Al jaren geleden heb ik me ingeschreven bij het slavenregister. Onderdanig ben ik altijd geweest, maar het duurde jaren voordat ik het voor mezelf accepteerde. Mijn leidinggevende functie leek er niet bij te passen, maar de drang me te onderwerpen werd ondraaglijk. Ik moest er iets mee doen.
Sinds die tijd ben ik online actief geworden. Eerst veel lezen en daarna door contact te leggen met anderen, vooral dominante vrouwen. Die contacten duurden zelden lang, maar het gaf wel een gevoel van bevrediging. Het was al heel wat om er open over te kunnen praten met iemand die mijn gevoelens begreep.
Een paar maanden terug werd ik benaderd door een jonge Meesteres. Ze had mijn profiel gezien en was geïnteresseerd. We mailden veel en chatten regelmatig. Na een paar weken stond ze me toe haar te bellen. Ze had een prettige stem. Vriendelijk, maar wel dominant. Het was overduidelijk dat zij de Meesteres was en ik de slaaf.
Ze kreeg ook meer en meer grip mijn leven. Ik vertelde haar alles en ze gaf me kleine opdrachten om uit te voeren. Soms erotisch, maar soms ook alledaagser, in en om het huis.
Ik heb haar ook over Mara verteld. Hoe ze is en hoe het tussen ons ging. Ze was altijd geïnteresseerd en vroeg vaak door. Het voelde vertrouwd. Ik gehoorzaamde haar in alles.
Als ze opdroeg me uit te kleden voor de cam, dan deed ik dat zonder aarzeling, ook als ik haar maar deels kon zien. Haar gezicht bleef altijd buiten beeld. Ooit zou ik haar zien, had ze beloofd. En nu is ze hier, bij mij in huis. Nooit heb ik haar mijn achternaam gegeven, en zeker nooit mijn adres. Hoe is dat mogelijk?
“Kleed je uit!”
Zonder na te denken trek ik mijn kleren uit. Ik ben zo van slag dat ik zelfs de jongen en Mara vergeten ben.
“Kniel en draai je om!”
Gehoorzaam zak ik door mijn knieën en draai me naar haar om. Mijn mond zakt open als ik haar zie. Ook zij woont in de buurt. Het is een vriendin van de jongen. Vroeger trokken ze altijd samen op. Zij was de kwade genius en hij voerde haar plannetjes uit. Ze bleef altijd op de achtergrond, maar haar invloed was overduidelijk. Waar Mara een hekel had aan de jongen, had ik juist een hekel aan haar.
Toen ze een heel stuk jonger was, heb ik haar weleens aangesproken op haar gedrag, maar dat was geen succes. Ze had overal een brutaal weerwoord op en lachte me uit toen ik me al hakkelend terugtrok. Haar stem is ouder geworden, volwassener. Maar nu ik weet wie ze is, herken ik iets van de toon van vroeger.
Ze draagt een van de leren pakjes die ze ook droeg toen ik haar zag op de cam. Het accentueert haar slanke lichaam en kleine, maar stevige borsten. Ze ziet er prachtig uit. Ze grijnst me kwaadaardig aan en ik slik zenuwachtig.
“Begroet je Meesteres eens braaf.” Alleen al met haar stem heeft ze me in haar macht. Daarnaast weet ze van mijn zwakte voor voeten, schoenen en laarzen. Het komt niet eens in me op om niet te gehoorzamen, en dus kruip ik naar haar toe en kus haar zwarte laarzen.
Hoog boven me hoor ik haar spottend lachen. Het vriendelijke is maar spel geweest voor haar. De jongen lacht ook, al klinkt het wat verstikt. Blijkbaar is een nieuw hoogtepunt niet ver weg. Mijn Meesteres heeft het ook gemerkt. Ze trekt me aan mijn haren omhoog en draait me om, zodat ik naar de jongen kijk.
“Kijk naar die teef van je! Ze wil jou niet meer, hè? Nu weet je waarom. Omdat ze zoveel beter kan krijgen!”
De spottende woorden doen me pijn, want ze zijn waar. Ik zie hoe de jongen het hoofd van Mara krampachtig vastpakt en met een luide kreun in haar mond klaarkomt. Mara wacht rustig tot het schokken minder wordt en hij haar hoofd loslaat. Ze laat de slapper wordende pik uit haar mond glijden en likt hem zachtjes schoon. Dan kust ze de eikel en gaat al kussend langs de schacht naar de ballen toe. Die neemt ze een voor een voorzichtig in haar mond.
Alles gebeurt met grote aandacht en misselijkmakende routine. Dit heeft ze vaker gedaan. Veel vaker! Na de ballen kust ze zich weer een weg naar de eikel en neemt hem in haar mond. Voorzichtig en zonder haast begint ze hem weer stijf te pijpen. Dit is vast niet de eerste keer dat hij vandaag in haar klaarkomt, en ook niet de laatste.
Het meisje loopt nu naar de jongen en Mara toe. Ze houdt mijn haren nog steeds vast, dus ik word gedwongen naast haar mee te kruipen. Vlak achter de billen van Mara houdt ze halt. Van dichtbij kan ik de letters veel beter zien. Het zijn prachtig vormgegeven gotische letters, die tot mijn schrik niet op de huid geschreven staan zoals ik eerst dacht, maar erop getatoeëerd zijn!
De huid is niet opgezet of rood, dus ze draagt de tattoo al een tijdje. Nu begrijp ik waarom we geen seks meer hebben de laatste tijd. Zo’n tattoo is al moeilijk genoeg om te verbergen. Ik zie nu ook dat ze een huidkleurige plug in haar kontje heeft.
Iets van mijn vroegere boosheid komt weer boven. Mara heeft nooit iets willen weten van anaal. Zelfs een vinger was al taboe voor haar. De boosheid duurt niet lang, want mijn Meesteres duwt me met een laars in mijn nek omlaag, tot op de voetzolen van Mara. “Kussen!”
Geknield achter mijn vrouw zet ik mijn mond op de voeten voor me. Ondanks onze nederige situatie, onderworpen aan degenen waar we de grootste hekel aan hebben, voel ik hoe ik stijf word. Of dankzij onze nederige situatie? De blote voeten van Mara maken ook veel in me los, net als de laars in mijn nek.
Ik hoor mijn Meesteres lachen als ze mijn erectie ziet. “Moet je zien! Hij kickt hierop! Wat een loser. En wat een kleintje!”
Ik word rood van schaamte, maar mijn erectie wordt alleen maar groter…
Kan deze vernederende marteling nog erger worden? Je leest het in Het wederzijds BDSM bedrog (3)!