Trampling met slaaf

Ik duw de sleutel in het sleutelgat en open Mijn voordeur. Het eerste wat Ik zie is Mijn slaaf. Hij ligt voor de deurpost op de grond en Ik zie dat er folders op zijn hoofd zijn gevallen, waardoor het zicht hem ontnomen is. Tevreden glimlach Ik naar Mijn slaaf. Ik ben trots op hem. Trots dat hij netjes op Mij gewacht heeft.

Mijn eerste stap naar voren is een stap waarbij Ik Mijn laars met blokhak op zijn bovenlijf terecht laat komen. Ik merk dat hij zijn adem inhoudt en dat hij zijn spieren aanspant. Mijn andere voet laat Ik naast de andere staan. De blokhakken rusten nu beide op zijn tepels terwijl Ik Mijn gewicht goed verdeel.

‘Oeh, Ik heb toch zo’n leuk jurkje gezien…’

Ik kijk om naar Mijn slaaf en Ik zie dat de folders nog altijd over zijn gezicht heen liggen. Ik besluit hem een handje te helpen – of beter gezegd een hakje – en Ik duw de folders van zijn gezicht weg met Mijn rechterhak.

Terwijl Ik dit doe, rust Mijn volle gewicht op één been. Zijn spieren spannen zich nog steviger aan en wanneer Ik zijn gezicht bevrijd heb en weer op twee benen sta, zie Ik hem opgelucht ademhalen.

Ik draai me om naar Mijn slaaf en haal het jurkje uit het tasje. Zijn gezicht loopt rood aan en Ik show het jurkje voor hem.

‘En?’

Ik kijk hem vragend aan en laat de achterzijde van het jurkje ook zien.

‘Erg mooi, Meesteres.’

‘Ja, hè?’ Het doet me deugd dat Mijn slaaf Mijn nieuwe jurkje mooi vindt en Ik stop het jurkje weer terug in het tasje dat Ik vervolgens op de grond zet. Ik doe weer een stap naar voren en Ik ga nu op zijn bovenbenen staan. Rustig trek Ik Mijn jas uit die Ik vervolgens aan de kapstok ophang. Ik merk echter dat zijn bovenbenen niet echt stabiel staan en Ik vraag wat er mis is.

‘Eet je wel genoeg?’

‘Ja, Meesteres.’

‘Waarom zijn je benen dan zo iel geworden?’ Ik trek Mijn wenkbrauw op terwijl Ik Mijn slaaf hoor kreunen van pijn. Nou, goed dan. Ik stap van hem af en commandeer hem zich om te draaien.

Gelukkig heeft het eetgebrek geen effect op zijn vermogen om commando’s op te volgen. Tevreden neem Ik weer plaats op zijn lichaam, nu op zijn achterwerk. De boxershort zit strak om zijn billen en Ik zie hoe Mijn blokhakken een stukje in zijn zachte billen wegzakken.

‘Zat er trouwens iets leuks bij?’ Ik doel op de folders en via zijn rug loop Ik weer naar de deur. Door de harde ondergrond kan hij zijn spieren goed aanspannen en Ik ben onder de indruk van zijn getrainde lichaam.

Alleen zijn benen kunnen nog wel wat extra spiermassa gebruiken. Ik zet de gedachte van me af en kniel richting de folders. Terwijl Ik met één knie en één voet op zijn rug leun, hoor Ik zijn ademhaling versnellen.

‘Je komt toch niet klaar, hm?’ vraag Ik plagend en neem enkele folders vast om deze beter te bekijken. Ik weet hoe zeer hij van trampling houdt.

‘Nee, Meesteres.’

‘Goedzo. Ik wil niet dat je Mijn vloer bevuilt.’

Ik kom weer overeind en besluit dat Mijn slaaf erg braaf is geweest. Toen Ik van huis ging, lag hij hier en nu Ik terug ben, ligt hij nog steeds hier. Ik neem me voor om hem vanavond te belonen.

Via zijn onderrug, billen en benen loop Ik richting de deur van de gang en bij elke stap hoor Ik hem kreunen. Zijn lichaam is rood aangeslagen en Ik kan precies zien waar Ik gelopen heb. Zijn gekreun windt Me op. Misschien dat Ik die beloning maar wat eerder moet geven…