Schuld, berouw en boetedoening deel 22

Hij is net bezig met het uitwrijven van het tiende paar laarzen als het dienstbodebelletje gaat. André staat moeizaam op. Al twee uur zit hij nu op zijn knieën te poetsen en zijn rug lijkt wel van hout. Natascha wil persé dat hij keurig op zijn knietjes haar laarzen en schoenen poetst. Hij gaat gauw naar de keuken, wast zijn handen, loopt naar de bank waar de Dames nog steeds lekker aan het loungen en chillen zijn, maakt een buiging en vraagt onderdanig: “Waarmee mag ik U dienen. Mevrouw?”

Alle eerdere delen van dienstmeidgeesje op deze site

“Nee ik, sloofje.” zegt Katja. “Ik wil wel weer eens zo’n lekkere voetmassage van je. Op je knieën!” André knielt. Direct heft Katja haar rechterbeen en houdt haar rechterpump voor zijn neus. Voorzichtig doet hij haar pump uit. Ze draagt geen panty of kousen. Hij pakt haar voet en begint zachtjes te masseren. Haar voet is warm en enigszins vochtig.
“Mmmm! Lekker Andrea”, zegt Katja en zakt behaaglijk een beetje onderuit. André wrijft zachtjes haar voetzool en haar hiel. Hij heeft zijn gezicht dicht bij haar voet. Weer ruikt hij die opwindende geur van badschuim, leer en zweet. Hij raakt weer opgewonden, maar merkt dat hij geen erectie krijgt. Aan de ene kant lucht hem dat op, aan de andere kant verontrust het hem. Hij zal door die peniskooi toch niet impotent worden? Alsof Katja zijn gedachten kan lezen voelt hij plotseling hoe zij zachtjes met haar andere pump tegen zijn schortje wrijft, ter hoogte van zijn gevangen pikje. Ze kijkt hem met een minachtend glimlachje aan.

“Geen stoute gedachten meer, sloofje? Kan ook niet meer natuurlijk met dat handige kuisheidskooitje.” Gelaten laat André het over zich heen komen. “Nee, Mevrouw, ik mag ook niet opgewonden raken. Ik moet u beiden dienen en verder niets.” antwoordt hij timide.

“Goed zo, dienstmeid. Eindelijk begint de training een beetje vrucht af te werpen.” Katja en Natascha kijken elkaar lachend aan. “Ik moet zeggen, Andrea,” zegt Natascha hautain, “je hebt deze week al heel wat opgestoken. Je bent, laten we zeggen, eindelijk op de goede weg. De weg van belangeloze dienstbaarheid, devotie, hoofsheid en gehoorzaamheid. Er is hoop.”

“Dank U, Mevrouw”, klinkt het slaafs. “Andere voet graag, sloofje”, zegt Katja, terwijl ze haar rechtervoet intrekt en haar linkerpump voor zijn gezicht houdt. André trekt de pump weer voorzichtig van Katja’s voet.
“Geef maar hier.” zegt Katja, terwijl ze hautain met haar vingers knipt. “En kruip eens naar mij toe.” André doet wat ze zegt en reikt haar onderdanig de pump aan. “AlstUblieft, Mevrouw.” klinkt het deemoedig en slaafs. “Op handen en knieën blijven!” beveelt Katja. Ze pakt iets van het bijzettafeltje, duwt haar pump met de binnenkant tegen André’s neus en zet deze met een elastiek over zijn hoofd vast.

“Terwijl je mijn voetjes masseert kun je tegelijkertijd mijn voetjes ruiken, sloofje. Dat is een grote eer, weet je dat?”
“Mja Mwevwouw.” klinkt het gesmoord. “Daarom wil ik dat je tijdens het masseren van mijn voetjes kusjes geeft aan het leren binnenzooltje van mijn pump. Je mag ook wel een beetje aan de binnenzool likken, meid. En nu verder met m’n voetjes.”
André gaat weer op z’n knieën, kust de binnenzool en hervat de massage. De Dames schieten in de lach. “Wat een grappig gezicht.” zegt Natascha. “Je lijkt wel een eenhoorn.” “En wat een leuk gehoor, die kusjes!” benadrukt Katja. André is tot diep in zijn nek rood geworden en tot het allerdiepst van zijn ziel vernederd.

“Even een paar leuke fotootjes voor het archief”, zegt Katja en haar telefoon flitst diverse keren. “Doe eens lachen, dienstmeid. Je komt op Instagram.” Natascha moet onbedaarlijk lachen. “Nu een filmpje. Ik wil snuif- kusgeluidjes horen sloofje!” beveelt Katja. André snuift en kust smakkend het binnenzooltje en gaat onderwijl slaafs door met het masseren van Katja’s voet. Door de met het elastiek op zijn gezicht vastgezette pump ruikt hij dezelfde lucht als daarstraks, maar nu veel intenser en in hoofdzaak leer en zweet. Hij voelt ook dat de pump van binnen vochtig is. Hij likt voorzichtig met zijn tong aan het leren binnenzooltje van de pump. Het smaakt licht zilt. Het windt hem enorm op en hij voelt hoe zijn pikje toch weer groter wordt en zijn pijnlijke grens weer bereikt. Hij probeert zo veel mogelijk aan het werk te denken. Maar ook dat werk, het masseren van Katja’s mooie voet, is opwindend. Hij verbijt zijn pijn en probeert fanatiek aan andere dingen te denken, maar met de bezwete pump op zijn neus is dat godsonmogelijk. Natascha merkt het.
“Discipline, zelfbeheersing en concentratie!” zegt ze weer langzaam. “En anders mag je de mattenklopper gaan halen.” Deze dreiging heeft effect. In een flits gaat het enorme pak slaag van een paar uur geleden door André’s gedachten en automatisch vermindert zijn erectie en daardoor de pijn. Het lucht hem enorm op. Hij is ook verbaasd. De pijn van de opwinding verdwijnt door de gedacht aan de pijn van het pak slaag. Hij gaat slaafs door met het verwennen van Katja’s voet en het kussen van en het likken aan het zweterige binnenzooltje van de op zijn neus vastgezette pump. Hij voelt dan opwinding, maar als hij dan weer aan de geseling met de mattenklopper denkt, ebt de opwinding direct weg. Hij is erg blij met de ontdekking van deze overlevingsstrategie. Maar toch slaat gelijk ook de twijfel toe of dit altijd zal werken.
Na een kwartiertje is Katja het beu, Ze trekt haar voet terug, “Doe mijn rechterpump aan, sloofje!” André gehoorzaamt onmiddellijk en doet voorzichtig de vrouwenschoen aan haar voet, Dan doet Katja de linkerpump bij hem af.
“Oh, er zit nog wat viezigheid aan de zool. Aflikken, sloof!” Als André de zool schoonlikt voelt hij zich minder dan een slaafse hond. Katja geniet. “Mooi zo. Doe ‘m aan mijn voet.” André doet voorzichtig haar pump aan haar voet.

“Zeg trutje! Hoe ver ben je met m’n laarzen en schoenen?!” bitst Natascha en knipt arrogant in haar vingers. “Nog vijf paar laarzen, Mevrouw”, antwoordt André nederig. “Als de wiedeweerga aan de slag dan, meid. Het is nota bene al half één, luie slet! En als je klaar bent, kom je onmiddellijk hier om deze laarzen te poetsen.”
“Ja, Mevrouw. Tot Uw dienst, Mevrouw.” André staat op, maakt een diepe buiging en haast zich naar het rommelhok. De Dames kijken elkaar aan, schieten in de lach en omhelzen elkaar. “Weet je dat mij dit ontzettend opwindt.” zegt Natascha. “Welkom in mijn wereld, liefje.” antwoordt Katja. “Ik heb dat al jaren. Ik vind het een kick om mannen te domineren of te straffen, vooral dit soort sukkeltjes. Wij zijn allebei eigenlijk wel behoorlijk dominant.” Natascha schiet in de lach. “Ik vind het ook zo lekker om dit samen met jou te doen.” zegt Natascha. Ze buigt zich naar Katja toe en zoent haar op de mond. Katja beantwoordt de kus vurig met haar tong. Dan pakken ze hun glas en proosten: “To Girlpower!!”

Sloofje André poetst ondertussen de laatste laarzen. Nog twee paar over-de-knielaarzen met plateauzolen en hoge naaldhakken, de één nappaleer en de andere lak. Als hij klaar is, brengt hij alle schoenen en laarzen weer naar boven en bergt ze keurig op in Natascha’s driedelige slaapkamerkast. Eén deel is volledig gereserveerd voor haar schoenen en laarzen. Dan gaat hij naar beneden, pakt zijn schoenpoetsspulletjes, wat oude kranten, een opstapje en gaat naar de woonkamer. Hij meldt zich nederig bij de Dames en knielt voor Natascha, legt wat kranten voor haar op de grond. Verveeld doet Natascha haar gelaarsde benen omhoog, zodat André daar ook kranten kan neerleggen. Daarna zet hij het opstapje voor Natascha neer. Ze zet haar rechterbeen erop.
“Oké, begin maar, meid. Maar eerst voorzichtig het kettinkje met het sleuteltje van jouw pikgevangenisje losmaken en op tafel leggen. Doe je best!” beveelt ze. “Ja Mevrouw. Tot Uw dienst Mevrouw.” André maakt het kettinkje los en legt het sleuteltje op de salontafel. Dan maakt hij de laars met een klein beetje vochtig doekje schoon, ook de hoge naaldhak en de zool. Daarna brengt hij met een borstel de crème aan op de laars. “O wee als je zo stom bent om op mijn dijbeen te knoeien! Dan krijg je zowel met de mattenklopper, de singletail als de karwats elk 100 slagen, teef!” bitst Natascha hem toe. “Ja Mevrouw.” klinkt het deemoedig. Langzaam werkt André van beneden af de lange laars af. Hij borstelt de neus, de wreef en de hiel in met de crème, daarna de voorkant en de kuit tot aan knie en knieholte. Dan doet hij zowel voor als achter het lange gedeelte van knie tot bovenkant dij, waar hij uiterst precies met een klein borsteltje de rand doet waar de laars stopt en Natascha heerlijke boven dij begint. Hij ruikt het lamsnappa van haar tantaliserend korte hotpants en ziet haar prachtige, door de push-up bh onder haar lage satijnen blouse opgestuwde borsten. André raakt weer opgewonden: pikje zwelt – pijn door CB6000s – gauw denken aan pijn van mattenklopperslaag – pikje krimpt, pijn verdwijnt. Dit gebeurt een keer of drie terwijl hij de schoencrème op haar bovenlaars aanbrengt.
Dan vraagt hij nederig of Natascha haar andere laars op het opstapje wil zetten en krijgt deze dezelfde beurt. Al die tijd kijken de Dames nog steeds naar de tv, praten over allerlei zaken, over de plannen die ze hebben en ook over het hoofd van André heen over hem.

“We hebben het er toch over gehad dat ik Andrea weer in huis wil nemen?” zegt Natascha op een gegeven moment. “Mm-mm”, bevestigt Katja. André spitst zijn oren. Terug hier in huis? Hoe en wat? “Permanent als poetssloof bij de hand, was je idee.” zegt Katja. “Precies! Ik breng hem onder in het kleine kamertje, uiteraard niet meer bij mij op de slaapkamer. Dan kan hij dit huis bijhouden. Jij krijgt hem uiteraard ook te leen voor jouw huis. Dan werkt ie twee dagen op stal, van 9 uur ‘s ochtends tot 11 ’s avonds. En jij had ook nog twee meiden die een poetshulp nodig hebben, toch?”
André weet niet wat ie hoort! “Ja, Angelique en Patricia. En ik heb er inmiddels nog twee zelfs! Barbara de Wit, die ken ik van de kantoorinrichting, en Sylvia, ook van de manege. En alle vier voor minstens zes uur per week.” Prachtig!” zegt Natascha. “Gaan we morgen een schema maken. Hij moet natuurlijk ook nog 2 keer per week naar het IGSH, plus z’n huiswerk. Hij komt lekker vol te zitten zo.” André poetst braaf door aan Natascha’s laars. Wat zijn ze toch allemaal met hem van plan? Het duizelt hem, zoveel dames dienen als poetsmeid. En twee dagen rijlaarzen poetsen op de manege! Van 9 uur ’s ochtends tot 11 uur ’s avonds. Mijn god! Heeft ie nog wel een vrij uurtje?! Als hij de bovenlaars met crème insmeert wordt hij alweer opgewonden van de heerlijke borsten, de geile hotpants en de verrukkelijke dijen van Natascha. Het is weer een paar keer: pikje zwelt – pijn door CB6000s – gauw denken aan pijn van mattenklopperslaag – pikje krimpt, pijn verdwijnt. En dit wel vijf keer op rij. Als hij ook de tweede laars met crème heeft ingesmeerd, gaat hij met een andere, zachtere borstel de eerste laars glimmend poetsen. Natascha kijkt goedkeurend naar de poetsende André. Wat een gemak toch! denkt ze, een laarzenpoetsslaaf.
“Zeg meid!” zegt Katja. “Na de laarzen van mevrouw Van Linschoten mag je mijn pumps ook nog even glimmend poetsen.” “Graag Mevrouw. Tot Uw dienst Mevrouw.”