Hoe vind je een Meesteres in de trein?

Ondertussen zullen de meesten van jullie wel weten dat Ik de afgelopen weken druk ben geweest met het schrijven van een boek: Hoe vind je een Meesteres?. Dit boek is sinds afgelopen maandag verkrijgbaar. Werken aan dit project heeft Mij in behoorlijk vreemde posities gebracht…

Afgelopen zondag werd Ik noodgedwongen om in de trein aan dit project te werken. De tekst was wel af, maar er komt veel meer bij een boek kijken dan alleen tekst. 😉 Ik moest ook nadenken over een mooie opmaak, zodat de “sfeer” van het boek goed uitkomt.

De opmaak kostte alleen veel meer tijd dan Ik had gedacht… Tja, dan maar in de trein eraan verder werken. Zonde om vier uur niets te doen, omdat Ik toevallig in de trein zit. Makkelijk gezegd… iets minder makkelijk gedaan…

Ten eerste is de trein niet erg geschikt om gemakkelijk met een laptop te zitten en ten tweede is het ook onmogelijk om daar een muis te gebruiken. Een laptop heeft wel een touchpad, maar of dat nou zo praktisch is om een plaatje op de juiste plek te slepen in een wiebelende trein… Dit leverde van Mijn kant het nodige gezucht en gegrom op als de trein hobbelde.

Niet te vergeten dat er ook nog medepassagiers zijn! Ik had verwacht dat Ik op een zondagmiddag voldoende privacy in een treincoupé zou hebben om ongestoord te werken, maar dit viel erg tegen. Toen Ik de trein instapte, zag Ik al dat er maar weinig lege plekken waren.

Gelukkig vond Ik een tweezits die vrij was. Ik klapte het plankje – van de rugleuning van de stoel voor Mij – open om mijn laptop op te zetten en Mijn spullen plaatste Ik op de lege plek naast Mij. Ik hoefde voorlopig niet over te stappen, dus Ik had 1,5 uur de tijd om lekker door te werken.

Helaas gaven de medepassagiers meer overlast dan Ik had verwacht. Ik schaam Mij niet voor Mijn BDSM activiteiten, maar nieuwsgierige aagjes kunnen Mijn concentratie behoorlijk verstoren.

Iedere keer als de trein stopte op een perron en mensen instapten, dan liepen ze achter Mij langs op zoek naar een plekje. Als Ik op dat moment toevallig een groot BDSM gerelateerd plaatje open had staan of een grote titelkop, dan zorgde dat overduidelijk voor het nodige oponthoud in de gangpaden.

Niet alleen deden mensen hun best om meer van Mijn laptopscherm te zien te krijgen, ze deden ook hun best om Mijn gezicht te zien. Midden in het gangpad stonden ze stil om zich om te draaien en Mij aan te kijken. Als Ik terugkeek en Mijn wenkbrauw optrok, werd er snel met blozende blikken weggekeken.

Het tegen elkaar oplopen, geklaag en geroezemoes werd ontzettend irritant. Ik deed dan ook al snel Mijn best om ervoor te zorgen dat mensen zo min mogelijk van Mijn beeldscherm konden zien. Mijn pogingen om de inhoud te verbergen lokte helaas juist meer nieuwsgierigheid uit… Vooral achter Mij werd er heel wat afgeschoven op de stoelen.

Dit heeft Mij wel aan het denken gezet. Of jij je nou wel of niet schaamt voor BDSM, het blijft onacceptabel voor de maatschappij. Zelfs als je geen moeite hebt om met BDSM geassocieerd te worden, zul je toch de nodige afkeurende blikken krijgen. Waarom moeten mensen altijd hun mening overal over klaar hebben?

De meeste mensen weten nauwelijks wat BDM inhoudt. Voor hen is het niet meer dan elkaar slaan met een zweepje. Ze zijn niet bekend met de dieperliggende betekenis of de diepe emotionele band die het creëert tussen mensen.

Een goede D/s relatie laat een normale relatie verbleken zoals het haar van een slecht geblondeerd kapsel. Het zou fijn zijn als mensen zich eerst wat meer verdiepen in dingen voordat ze hun mening of hun afkeuring vormen…

Dominante groet,

Deana