André is net klaar met zijn rooster als het belletje klingelt. Snel gaat hij met het rooster naar beneden en meldt zich onderdanig bij Natascha. “Zo sloofje, ga op jouw poefje,” Natascha knipt hautain met haar vingers, “en laat maar eens zien wat jij er van gebrouwen hebt.” Nederig gaat André zitten en overhandigt het rooster. Natascha leest. Gespannen kijkt André haar af en toe tersluiks aan. Er tekent zich een geamuseerde glimlach rond haar mond af. Het pleziert haar dat André Mevrouw consequent met een hoofdletter schrijft, evenals Dames. Het is meer dan zij had verwacht en dat stemt haar tevreden. Sub 139 begint te begrijpen wat er van hem verlangd wordt, denkt ze. Dan kijkt ze André aan.
Alle eerdere delen van dienstmeidgeesje's Schuld, berouw en boetedoening