Het is Haar strakke legging die me gek maakt. De stof oogt zo zacht en Haar benen en billen zien er zo prachtig in uit. Haar mooie kuiten, Haar bovenbenen die als magneten op mijn ogen werken en Haar kont…
Daar kan ik mijn ogen al helemaal niet van afhouden. Ze heeft perfecte billen. Niet te plat en niet te dik. Perfect rond. Het maakt me gek.
‘Waar kijk jij nu naar…?’ vraagt Ze uit het niets.
Was het zo duidelijk. Ik probeer er met een stomme lach vanaf te komen, maar Ze blijft me vragend aankijken. Alsof Ze niet weet waar ik naar kijk. Naar Haar prachtige benen natuurlijk. De zwarte legging die me steeds van Haar huiswerk afhoudt. Ze ligt met Haar buik op bed en wiebelt met Haar onderbenen heen en weer.
‘Nergens naar…’
‘Nergens naar, wat…?’ vraagt Ze dominant en kijkt me plagend aan. Ze wil graag dat ik Haar Meesteres noem. Ik zie het als een spelle
tje, maar Zij is er stiekem heel serieus over, ondanks de grappen die Ze erover maakt. Toch heeft het spelletje wel iets. Het windt me op…
‘Nergens naar, Meesteres,’ breng ik met een korte lach uit en wend me weer tot Haar huiswerk. We studeren aan dezelfde hogeschool, dezelfde richting, maar niet dezelfde klas. Ik zit een jaar hoger dan Zij. Ik weet precies wat Zij moet weten en kennen, maar ik betwijfel of Ze het wel wil weten. Ze laat niet voor niets mij al maanden Haar huiswerk maken…
‘Wanneer zijn je examens… Meesteres?’ Het laatste woord komt er met verborgen spot uit, puur omdat ik er nog niet aan toe wil geven. Ik wil niet toegeven aan het feit dat Zij echt dominant is en dat ik zowat Haar slaaf ben. Toch spelen we dit spelletje al maanden en het bevalt me.
‘Bijna…’ mompelt Ze ongeïnteresseerd terwijl Ze door Haar tijdschrift bladert. Waarschijnlijk is Ze weer op zoek naar nieuwe kleding van de laatste mode. Waar Ze het geld vandaan haalt, is me een raadsel…
Ik zucht en probeer me op Haar huiswerk te concentreren. Toch lukt het me niet… Haar legging… Hij blijft maar in mijn hoofd rondspoken. Ik merk dat ik er een fetish voor heb, maar weet Zij dat ook? Ik laat mijn ogen weer over Haar legging glijden en neem de vormen van Haar benen goed in me op. Ik voel mezelf hard worden…
‘Jezus! Wat kijk je? Je spoort echt niet jij…’ zegt Ze plagend. Toch komt de plagende toon niet overeen met de minderwaardige blik die Ze me geeft. Ik voel me gekleineerd en durf er niets tegenin te brengen. Mijn grapjes om mijn gevoel te verdoezelen zijn op en eigenlijk heeft Ze wel gelijk. Spoor ik wel?
‘Heb je mijn huiswerk al bijna af?’ vraagt Ze met een lief stemmetje. Ze heeft door dat ik me gekwetst voel en wil het op die manier compenseren. Ik trap er nog in ook…
‘Bijna, Meesteres…’
Ze begint te giechelen en neemt Haar telefoon tevoorschijn. Ik weet dat Ze aan het sms’en is en ik weet ook naar wie. Het doet me pijn. Waarom krijgen altijd alleen de populaire jongens aandacht van knappe meisjes? Het maakt me ervan bewust dat ik allesbehalve populair ben, in tegenstelling tot Haar.
Zie haar nu liggen. Blond, knap, uitdagend, sexy… Zo iemand zal ik nooit krijgen. Het voelt droevig aan. Het voelt aan alsof ik te minderwaardig ben om van hetzelfde geluk te genieten als populaire mensen doen. Ik voel me verdrietig en niet begrepen. Ik voel me een klasse lager.
Is dit mijn plek? Ik denk het. Voor het eerst kom ik tot het besef dat ik echt onderdanig ben. Een onderdanige man die kampt met het gevoel dat hij niet begrepen wordt. Althans, niet op een manier die met respect en waardigheid beantwoord wordt. Zie Haar nu liggen… Verwaand, arrogant, populair. Een echte bitch. Een persoon die mij misbruikt, in plaats van gebruikt…
Misschien moet ik op zoek gaan naar een echte Meesteres…