Dit is het derde deel van een blogpost met een mogelijke huisslaaf. Lees eerst Een bloederige maaltijd (1) en (2).
“Waar zijn de groenten?!”
“Wat bedoelt U, Meesteres?”
“Zorg ervoor dat Ik Mijzelf niet nog een keer hoef te herhalen. Waar zijn de groenten gebleven?!”
Ik bleef de sub strak aankijken, terwijl hij stotterend vertelde dat hij de groenten vergeten was. Het schaamrood stond hem op de kaken. Hij was ook wel een beetje onervaren; misschien was Ik te streng…
“U heeft mij ook niet verteld dat ik er groenten in moest doen.”
“PARDON?! Jij denkt dat Ik jou sperziebonen, paprika en lente-ui voor niets laat snijden?! Hoe zit het dan met de kip! Ik heb ook niet gezegd dat die erin moest, maar die zit er wel in! Ik neem aan dat dit soort dingen voor zich spreken!”
Hier moest het subje even over nadenken. Ik was het zat en beval de sub een film voor Mij op te zetten. Verward voerde hij deze opdracht uit. Ja, dit subje ging eens even goed gestraft worden…
Ik liet hem één van mijn favoriete films opzetten, Hellraiser. Een heerlijk ouderwetse horror. Na wat gepruts met de dvd-speler kreeg hij het dvd’tje eindelijk op afspelen. De ondertiteling eronder krijgen was hem blijkbaar te ingewikkeld, dus dit moest Ik zelf doen.
Geïrriteerd nam Ik op de bank plaats met Mijn kom kip tandoori zonder groenten. Ik beval het subje om ook een kom kip tandoori te pakken en die op de grond naast Mij op te gaan eten. Ik wist wat er komen ging… Zou hij het al vermoeden?
Nadat hij op zijn plek zat, liet Ik de dvd afspelen. Dit begon heerlijk! Een man werd door vleeshaken in close-up uit elkaar getrokken. Iemand zocht de stukken van zijn gezicht bij elkaar alsof het een puzzel was. Hier en daar werd er ook een bloederige massa met een voet opzij geschoven…
“Wat is er, vind je het eten niet lekker? Je hebt het zelf bereid. Als jij van mening bent dat het goed genoeg voor Mij is, dan moet het zeker goed genoeg voor jou zijn!”
“Ja, Meesteres…”
Ik merkte op dat het subje een aantal keer flink moest slikken tijdens bepaalde scenes, maar hij bleef dapper dooreten. Hm, daar kon nog een schepje bovenop!
“Iets roods zou echt een toevoeging aan dit gerecht zijn! Wat rode paprika, misschien een beetje rode peper om het wat pittiger te maken…”
Het subje begon te kokhalzen. Ondertussen zoemde de camera in op smerige insecten die in een huis rondliepen. Het was tijd voor de genadeslag. Terwijl er een kakkerlak vol in beeld kwam zei Ik:
“Hmm, sperziebonen… Ja, daar heb Ik zin in! Die geven het gerecht iets knapperigs.”
Het subje rende kokhalzend naar de wc en gaf daar over. Precies wat hij verdiende. Ik bleef onverstoord dooreten, terwijl Ik naar de film keek. Achter Mij hoorde Ik wat geblaat waar Ik verder geen aandacht aan besteedde.
Het subje liep de trap af, pakte zijn tas en al snel hoorde Ik ook de voordeur dichtslaan. Die kwam er niet meer in! Ik zette de film op pauze, gooide het eten weg en haalde twee sneetjes brood uit de vriezer. Wat kunnen tien minuten toch een wereld van verschil maken…
Goh Deana, vind ik onaardig van Je. En dan zo’n akelige film afdraaien onder het eten.
Hallo Mrs Deana,
Als ik van U moest kijken naar die film
had ik er wel van genoten
(horror films zijn mijn favoriet)
Ik denk alleen dat U het bij
mij anders had gedaan om me te straffen.
Onderdanige groet
slaafje Richard
Jammer, had hier wel wat meer van verwacht. De titel deed meer beloven, had op echte bloederige taferelen gehoopt. Kan me niet voorstellen dat een slaafje van zo’n filmpje zo van streek raakt dat ie moet kotsen. Over het algemeen zijn vrouwen bang voor insecten en ongedierte, een man is er beter bestand tegen, een beetje ongeloofwaardig dat dit slaafje van de eerste de beste kakkerlak moet kotsen. Hoop dat het volgende verhaal wat pittiger is.
Dan moet Ik je teleurstellen, want dit is geen verhaal. Mijn blog is altijd waargebeurd. Het subje was zo nerveus en onervaren dat een simpele mindplay al meer dan voldoende was. Een slaaf voor het “echte” werk heb Ik nog niet gevonden.
Er lopen toch genoeg “echte” slaven rond, waardoor komt het dat U die nog niet heeft gevonden? Wat zijn de (minimum)eisen die U aan een slaaf stelt?
Ben je nu aan het solliciteren, walter? 😉
Misschien komt dat er nog van, ben ervaren genoeg. Maar ik was meer verbaasd, het aanbod van slaven is redelijk groot, maar wellicht worden er door Jullie (te) hoge eisen gesteld. Vandaar mijn vraag.
Het aanbod wat betreft auto’s is ook redelijk groot. Toch neem je niet met iedere auto genoegen en je neemt ook niet iedere auto voor een testritje.
Dat klopt, maar de meeste mensen met een rijbewijs hebben wel een auto. Ze kopen niet alle auto’s, maar uiteindelijk een die aan hun eisen voldoet. Daar was mijn vraag ook op gericht, wat zijn die eisen dan op basis waarvan een geschikte slaaf wordt geselecteerd?
geeerde Meesteres
Mooi en o zo herkenbaar.Maar ja ik heb begrepen dat U er toch ook niet zo veel zin in had, jammer vann het subje hij had veel meer moetn inleven naar zijn Meesteres.
Ik vermoed dat hij niet duidelijk genoeg is geweest met zijn kennis makings gesprek voordat hij de afspraak met U mocht maken hoor . jammer voor U dat weekend ,ik hoop dat U nog wat aan uw boek heeft kunnen doen.
onderdanige groet
janosh
Mijn eis is de klik en een persoonlijkheid die Mij bevalt 🙂 Als dat er is, ga je vanuit daar verder.
Bedankt Domina Eleonora voor Uw antwoord. Domina Deana antwoordde niet meer, dus ik dacht dat ik de vraag misschien verkeerd gesteld had.
Nee hoor, het is alleen dat Ik niet de verkeerde indruk wil wekken. Het is niet mogelijk te solliciteren. Als Ik ga beschrijven waarnaar Ik op zoek ben, dan zullen er geheid reacties komen van slaven die denken dat ze aan Mijn eisen voldoen. Vervolgens willen ze natuurlijk met Mij in contact komen… Dat is niet de bedoeling van deze website 😉
OK, bedankt voor Uw uitleg. Het was niet als sollicitatie bedoeld, maar ik heb alle begrip voor Uw antwoord.