Eerste keer paardjerijden

Deze ervaring met ponyplay is ingezonden door slaaf marc

Ik ben me al vanaf mijn pubertijd bewust van mijn onderdanigheid. Zaken als lange laarzen en een rijbroek met daarop een blouse deden mijn fantasie op hol slaan. Als er dan ook nog eens een rijzweepje bij te pas kwam, was het hek helemaal van de dam.

Die voorkeur resulteerde in het regelmatig aankopen van een driemaandelijks tijdschrift waarin je verhalen en belevenissen kon lezen en waarin ook foto’s stonden. Dan zwijg ik nog maar over de filmpjes die onder de toonbank verkocht werden. Zo was er in de buurt, vlak over de Belgisch- Nederlandse grens, een shop waar je op woensdagavond naartoe kon gaan voor het bekijken van zulk soort filmpjes. Waarom dat nou speciaal op woensdagavond was? Nou, dat was de avond waarop de Dame des huizes alleen thuis was en ook graag mee kwam kijken.

Nu wilde het dat ik regelmatig een manege bezocht om paard te leren rijden. Dat was natuurlijk het hoofddoel, maar ik moet bekennen dat de rijkleding van de dames mij ook een heerlijk gevoel gaf. Op een dag kwam ik daar de Dame van de shop tegen die mij herkende en er volgde een gesprek. In eerste instantie hadden we het over paardrijden, maar al gauw kwamen er ook andere dingen ter sprake. Zo bekende ik ook mijn onderdanigheid.

Na nog wat heen en weer gepraat besloten we om samen een ritje te gaan maken, waarbij het gesprek onderweg doorging. Op een gegeven moment stopte Haar paard, waarna Ze het paard even met het zweepje corrigeerde, zodat het met een lichte draf verderging. Terug in de manege vroeg ik Haar of het zweepje het paard pijn deed. Ze zweeg en na enkele minuten stopte Ze mij een kaartje toe, waarna Ze zei: “Kom woensdag naar de shop, dan sluiten we voor die avond.”

De daaropvolgende dagen kon ik mijn gedachten niet de baas worden. Er schoot van alles door mijn hoofd. Wat zou Ze van plan zijn? Wat zou Ze doen? Waarom de shop sluiten? Zo raasden er heel veel vragen door mijn hoofd.

Toen het eindelijk zover was, stapte ik nerveus en met knikkende knieën de shop binnen waar Ze mij vriendelijk begroette. “Mooi,” zei Ze, “even geduld!” Zodra de shop leeg was, sloot Ze de voordeur af en draaide het bordje Gesloten voor. “Kom maar mee naar achteren,” zei Ze. Daar aangekomen moest ik mij uitkleden en geduldig wachten. Zij verdween uit mijn gezichtsveld en even later hoorde ik Haar rommelen.

Toen ik naakt was ging ik op de bank zitten, wat direct een felle reactie opleverde. “Wat is dat…? Een paard kan toch niet op een bank zitten? Vooruit, opstaan!” Geschrokken sprong ik op en haastig bood ik mijn excuses aan. Vervolgens verscheen Zij geheel in rijkleding gekleed, met over haar witte blouse een spannend corsetje.

“Wil jij weten of een zweepje pijn doet bij een paard? Dat zul je gauw genoeg merken, want vanaf nu ben jij mijn pony. Maar eerst gaan we die armen naar voren binden, want dat zijn je voorpoten.” zei Ze. Ik kreeg ook een bit in mijn mond waaraan teugels zaten, zodat ze mijn looprichting kon bepalen door het geven van rukjes aan de teugels.

Pets! De eerste slag kwam volledig onverwachts en voor ik het goed besefte had ik er al tien te pakken. “En?” vroeg Ze. “Doet het pijn?” waarop ik nee moest antwoorden omdat het echt geen pijn deed. “Mooi,” zei ze, “dan gaan we gewoon verder!” Die slagen met het zweepje waren zalig en het wond me steeds meer op, wat Haar niet ontging.

Op een gegeven moment stopte Ze en zei: “Daar gaan we iets aan doen, want zo kan het natuurlijk niet langer!” Vervolgens bond Ze met een touwtje mijn ballen en mijn pik flink strak af. Daarna bevestigde Ze een ring aan het touw van mijn ballen en aan die ring knoopte ze nog een touw vast. “Zo kan ik je ook sturen,” zei Ze en gaf een flinke ruk aan het touw. Ooooh, dat voelde heerlijk aan. Ik wist nu dat ik verkocht was. Ze kon vragen wat Ze wilde, want ik zou alles voor Haar doen…

slaaf marc