De challenge: bondage

Ingezonden door slaafje Richard

Ongeveer twee jaar geleden heb ik een Meesteres leren kennen (dezelfde Meesteres die de ontvoering bij me deed) bij wie ik soms mocht aangeven wat ik zou willen meemaken tijdens een sessie.

Zo had ik het idee opgevat om een challenge aan te gaan met mijn Meesteres: Zij zou mij vastbinden en dan zou ik mezelf zonder hulp van mijn Meesteres binnen een gestelde tijdslimiet moeten bevrijden.

Nadat ik het idee via een mail kenbaar had gemaakt, kwam al snel de bevestiging binnen dat mijn Meesteres dit wel een leuk plannetje vond. Ja, zeg nou zelf: wat is nou leuker voor een Meesteres dan een slaafje te mogen vastbinden en hem daarna te zien wurmen om los te komen uit Haar creatie? Mijn Meesteres maakte direct een afspraak voor een sessie met mij.

Naarmate de datum van de sessie dichterbij kwam, groeiden bij mij ook mijn twijfels en werd ik steeds zenuwachtiger. Moest ik dit wel doen? En wat zou mijn Meesteres met mij doen en op welke manier zou Ze me vastbinden? Zou Ze het me moeilijk maken of had Ze toch enige clementie voor Haar slaafje?

Natuurlijk wist ik al dat ik die challenge zou aangaan met mijn Meesteres en dat het onmogelijk leek om los te komen (en dan ook nog binnen een gestelde tijdslimiet). Mijn Meesteres kon immers goed vastbinden. Ik besloot op me af te laten komen wat er komen zou.

De bondagesessie

De dag van de sessie was aangebroken. Ik stapte in de auto en was erg zenuwachtig, maar dacht: “Wie A zegt, moet ook B zeggen,” en belde bij mijn Meesteres aan.

Ze deed open, keek me met een lachje aan en fluisterde op sadistische toon in mijn oor, terwijl ik langs Haar liep: “Nu ga ik je vastbinden.” Vervolgens lachte Ze me uit om me nog onzekerder te maken voor de sessie. In ieder geval zag je dat Ze erg zin in had in deze sessie…

Nu kon de sessie beginnen. Ik zat naakt op mijn knieën met gebogen hoofd te wachten tot Ze komen zou. Ze liep binnen en kwam achter me staan. Ik moest overeind komen en Ze dirigeerde me naar een klein rijdend krukje waar ik op moest gaan zitten. Even later werd ik geblinddoekt, zodat ik niet kon zien hoe Zij me zou vastbinden.

Mijn handen werden gelijk achter mijn rug gebonden met leren handboeien, zodat ik mijn handen niet meer kon bewegen. Bij mijn nek werd een bondage gelegd dienaar beneden liep richting mijn handen en die vastgezet werd aan de stalen onderkant van het rijdende krukje.

Mijn Meesteres pakte weer een nieuw touw en ging verder bij mijn nek. Strak om mijn borst heen, kruislings over mijn buik naar beneden en de uiteinden werden weer vastgemaakt aan de onderkant van het krukje.

Mijn voeten werden apart van elkaar aan het krukje vastgebonden met sisal touw. Dat sisal touw rafelde een beetje en dat kon je wel voelen als Ze het touw steeds strakker aantrok om mijn lichaam.

Nu kon ik mijn voeten niet meer bewegen. Bij mijn dijen werd nogmaals een bondage aangelegd en dat werd een paar keer kruislings strak aangelegd naar mijn knieën toe, zodat ik helemaal niets meer kon doen met mijn benen.

Blijkbaar was Ze nog niet helemaal tevreden, want Ze pakte witte folie (bleek later) en bond nogmaals mijn handen extra vast en wikkelde het eromheen. Ook gebruikte Ze nog extra sisal touw dat er ook eromheen werd gebonden. Nu was Ze dan toch echt klaar met Haar creatie, waarna Ze me uitlachte. Ook werd het moment nog even vereeuwigd met de camera.

Voordat Ze het startschot zou geven dat ik mij kon losmaken binnen de gestelde limiet van 1 minuut, deelde Ze me mee dat ik –als ik los zou komen binnen de limiet – een beloning zou krijgen. Maar als het me niet zou lukken of als ik om hulp zou vragen, dan zou ik in een volgende sessie extra zwaar aangepakt worden.

Ik zei :“Ja, Meesteres,” en ze gaf meteen het startschot. Ik probeerde gelijk mijn handen vrij te maken, maar merkte dat het goed vastzat. Ik wurmde met mijn bovenlichaam en langzaam kwam het touw bij mijn borst wat losser te zitten, waardoor ik uiteindelijk mijn ellebogen beter kon gebruiken en het touw op mijn schoot kwam te liggen. Maar mijn handen zaten nog vast…

Ik bleef wurmen met mijn bovenlichaam en werd steeds banger. Daardoor vergat ik dat mijn benen ook nog vastzaten. Snel concentreerde ik me daarop. Ook bij mijn benen kwam het touw nu steeds losser te zitten en even later lag het op de grond. Het touw dat aan mijn enkels en de stoel was gebonden, zat echter nog wel vast en mijn handen ook.

Doordat ik zo aan het wurmen was, reed het krukje steeds weg en gleed ik zo door de kamer heen en weer. Ik hoorde de Meesteres lachen, tot mijn Meesteres me vertelde dat de limiet allang voorbij was. Doordat ik zo aandachtig aan het wurmen was om los te komen, stopte ik abrupt daarmee. Ik zat direct stil en was teleurgesteld.

Even stelde Ze nog aan me voor of Ze me mocht helpen me los te maken, maar ik dacht aan wat Ze aan het begin van de sessie aan me had gezegd: dat ik dan in een volgende sessie zwaar aangepakt zou worden.

Nadat ik de consequenties goed had doorgenomen, kwam ik tot de conclusie dat ik niet zonder hulp los zou komen en vroeg om genade. Ik werd losgemaakt.

Nadat Ze me losgemaakt had, was ik toch wel teleurgesteld in mezelf omdat het in eerste instantie niet zo moeilijk had geleken om los te komen. Ook was mijn Meesteres boos op me geworden en wist ik dat ik het in een volgende sessie zwaar zou bezuren.

Nadat ik me weer had aangekleed, liep ik met gebogen hoofd langs mijn Meesteres naar buiten. Even flitste de sessie nog snel door mijn hoofd, maar ik wist eigenlijk al voordat ik de challenge zou aangaan dat het me nooit zou lukken om los te komen. Nu kon ik me voorbereiden op een nieuwe zware sessie.

Onderdanige groet,

slaafje Richard

Wil jij net als slaafje Richard af en toe door het stof kruipen voor een Meesteres, maar heb je Haar nog niet gevonden? Klik dan hier!

Dit verhaal is ingezonden door slaafje Richard. Heb jij ook een interessante BDSM ervaring die je met Ons wilt delen en die nog niet ergens anders is gepubliceerd? Stuur je verhaal dan in via het inzendformulier.