BDSM sessie van slaaf onderdanig en Mrs. P.

Ingezonden door slaaf onderdanig

Woensdag 15 februari 2012

Ik leef alweer een tijd toe naar de dag van vandaag: ik mag weer een kuisheidsgordel dragen!

De afgelopen periode is een tijd met veel hectiek en gedonder geweest, die een gekuiste periode simpelweg onmogelijk maakten. Druk, druk en nog eens druk… r. werd door de medische molen gehaald en m. is lekker aan het puberen. Kuis zijn zou ondraaglijk sadistisch uitgepakt hebben.

De BDSM sessie met Mrs. P. beloofde erg heftig te worden, want ik had Haar in de aanloop naar de sessie al aardig weten te prikkelen en uit te dagen.

Op de eerste plaats had ik voorgesteld om gewichten aan mijn klokkenspel te gebruiken als korting op de trappen tegen mijn ballen. Zoals gebruikelijk was ik weer eens veel te gretig geweest met mijn aanbod om honderd trappen te doen. Gelukkig bezit Mrs. P. meer realiteitszin dan ikzelf en bracht Ze de gesuggereerde honderd trappen terug naar vijftig.

Voor het tweede deel zou het leuk zijn om mijn geilheid op te voeren tot aan het absolute kookpunt en me vervolgens zonder ontlading op te sluiten.

Mrs. P. had wel oren naar mijn voorstel en na een gezellig praatje en een drankje mocht ik mij (eindelijk) uitkleden. Meteen daarop werd ik tegen de muur vastgezet met mijn armen omhoog en mijn benen goed wijd.

Voor een balstretcher zou een mens eigenlijk drie armen moeten hebben, zo lastig is hij om aan te brengen. Gelukkig mocht ik Mrs. P. even een handje helpen, waarna het ding toch nog snel omgedaan was. Vervolgens bevestigde Mrs. P. de emmer met een touwtje aan de stretcher en liet mij de maatbeker zien. Elke maatbeker water extra in de emmer zou korting opleveren.

Gelukkig was de kraan niet ver weg, zodat ik Haar goddelijke uitstraling nooit lang hoefde te missen. Het zachtjes wiegen van Haar heupen als Ze de maatbeker ging vullen… De glimlach op Haar gezicht als Ze terugkwam… Wie zou er niet gek van vreugde worden om een Domina zo te zien genieten! Ik in ieder geval wel…

De eerste maatbekers waren redelijk te doen. Mrs. P. leegde ze liefdevol en rustig in de emmer en Ze nam de tijd om mij te laten wennen aan het steeds zwaarder wordende gewicht. Een gevulde maatbeker bevatte een halve liter water en twee maatbekers leverden mij een korting van één trap tegen mijn ballen op. Ik voelde mijzelf subtiel klein worden.

Eigenlijk zou er dus geen grote korting te verdienen zijn, bedacht ik bij mezelf. Daar kwam bij dat mijn Meesteres de maatbeker over mijn borst leeggoot, zodat het water zich via mijn buik en bekken en langs mijn stijve penis een weg baande naar de emmer.

Door het gewicht van de emmer vormde mijn anatomie zich zodanig dat het leek alsof het water door een kanaal stroomde. Hierdoor was er nauwelijks sprake van verspilling. Als een meester-kok die gedoseerd ingrediënten aan een gerecht toevoegt, liet Mrs. P. het water uit de maatbeker stromen. Natuurlijk wilde ook Zij niet dat er water naast de emmer zou lopen.

Die gedachte maakte me (en nu opnieuw) zo opgewonden, dat mijn penis tot zijn maximale lengte uitgroeide. Mijn Meesteres vond dat kennelijk ook een heel bijzonder gezicht en wilde dat op de gevoelige plaat vastgelegd hebben. Ik had geen bezwaar tegen het nemen van foto’s.

Hoewel ikzelf de foto’s nog niet heb gezien denk ik, hoewel de situatie erg expliciet is (ik die naakt vastgebonden ben met een emmer aan mijn ballen), dat dit toch een heel sensueel beeld vormt.

Ik zie het beeld voor me van Mrs. P. die in opperste blijdschap ten volle geniet van wat ze aan het doen is… Water, dat zich fonkelend een weg naar beneden baant om uiteindelijk in de emmer te belanden… De glinstering van vocht dat net zo goed zweet zou kunnen zijn van de inspanning die ik pleeg… Mijn gezicht dat verraadt hoeveel moeite ik heb om het vol te houden, terwijl het aan de andere kant ook veel trots uitstraalt. Trots dat zo’n prachtige Domina als Mrs. P. dit aan mij wil geven en nog wel op zo’n manier dat het haast lijkt of dit een geschenk van mij aan Haar is…

Helaas, of misschien wel net op tijd – het was best zwaar geworden – kwam mijn linkerbal in opstand tegen de fysieke kwelling en glipte door de balstretcher heen. De emmer hing nu met zijn volledige gewicht van elf maatbekers aan mijn rechterbal.

Ik geloof niet dat ik het veel langer zou hebben volgehouden. Het ontsnappen van de rechterbal gaf me een heel bijzonder gevoel, pijnlijk aan de ene kant – alsof er iets door een te kleine opening wordt geperst – maar aan de andere kant bevrijding. Hoe dan ook, mijn rechterbal stond er niet meer alleen voor.

De periode van korting was daarmee definitief beëindigd en ik moest vijfenveertig trappen tegen mijn ballen incasseren. Mrs. P. weet waar Ze mee bezig is en zal er alles aan doen om mij die trappen toe te dienen: in het begin rustig opbouwend, afwisselend en langzaam opvoerend.

Gelukkig had Ze mij geen blinddoek voorgedaan zodat ik bij elke trap wist wat mij te wachten stond. De ene keer ving ik de trap manmoedig op, terwijl ik mij schrap zette en een trots gevoel kreeg van: geef het me maar. De andere keer – en dat kwam na verloop van tijd steeds meer voor – met een stukje angst en ontwijkende bewegingen.

Hierdoor trapte Mrs. P. soms niet vol tegen mijn zak en uiteraard telden die trappen niet. Ik hoop dat Mrs. P. volop heeft genoten van de angst die in mijn gezicht te lezen moet zijn geweest bij het opnieuw mogen incasseren van pijn. Wetend dat ik nog dieper kan gaan, bond Mrs., die lekker sadistisch kan zijn, mij met een touw rond mijn nek vast aan de muur. Dit gaf mij een heel geil gevoel, waarvoor ik Mrs. P. nederig wil bedanken.

Rond de dertigste trap was Mrs. P. lekker warmgedraaid en was ik op een punt aanbeland waarop de pijn van de vorige trap nog niet weg was bij het toedienen van de volgende. Heerlijk! Ook nu werden er weer foto’s gemaakt die achter elkaar gelegd stukjes uit een film vormen. Ik ben heel benieuwd naar die foto’s, die samen met dit verslag een hulpmiddel vormen waardoor ik over honderd jaar nog tot in details deze sessie kan herbeleven.

Toen er nog vijf trappen te gaan waren, was duidelijk dat Mrs. P. alles uit de kast zou halen om mij alles te laten geven wat er in me zat. Ook wilde Ze mij denk ik laten voelen dat vijfenveertig trappen best veel zijn en dat honderd voor dit moment overdreven was. De vier voorlaatste trappen waren inderdaad heel heftig, maar wat was ik blij dat ik Haar dit mocht geven!

Ik wilde mijn blijdschap tonen door Haar een andere positie aan te bieden. Gelukkig mocht dat en even kwam er bij mij twijfel op hoe ik Haar die laatste trap zou schenken. Zou ik hem voorover gebukt ontvangen of gebonden aan handen en voeten? Ik bood Haar het laatste aan. Met mijn rechterhand aan mijn rechtervoet en mijn linkerhand aan mijn linkervoet lag ik klaar om de finale trap te ontvangen.

Deze positie bracht Mrs. P. op een idee. Ik zou zo de rest van de sessie blijven liggen. Op mijn rug bleek het niet te werken omdat ik mijn knieën nog tegen elkaar aan kon drukken. Ik mocht mij omdraaien en zo heb ik de laatste trap in ontvangst mogen nemen. Ik hoop maar – hoewel ik denk van wel – dat Mrs. P. tevreden is.

Voor het tweede deel moest er eerst gedobbeld worden. Een even worp betekent twintig keer tegen het randje van klaarkomen aan, waarbij de tiende en twintigste een terminatorbeurt is.

Mrs. P. gooide even en ik ook. W/we gingen ervoor maar ook hier was O/onze mindset iets te uitbundig. Het eerste deel had mij al zó flink opgewarmd, dat ik amper aan mijn penis kon komen zonder te spuiten. Langzaam maar zeker kreeg ik meer beheersing over mezelf, hoewel ik alsmaar geiler werd.

Mrs. P. begon de timer te gebruiken om mijn uithoudingsvermogen op de proef te stellen. Ik moest het trekken minstens dertig seconden volhouden, waarna ik een minuut kreeg om af te koelen. Soms leken de seconden oneindig lang te duren en vloog de minuut voorbij. ‘Verlegde’ Mrs. P. de grenzen? Nee, ik denk eerder dat het lag aan het feit dat ik bijna constant op mijn kookpunt aangeland was. Wat is geil zijn toch heerlijk!

Tegen de terminator is niets bestand en vroeg of laat moet elke man zich gewonnen geven en raakt hij zijn zaad kwijt. Ik mocht en wilde dat niet van mezelf, zodat ik al na tien seconden om genade moest smeken… na tien tellen al! Voor mijn gevoel een enorme afgang.

Op dan maar naar de volgende terminatorbeurt. Nog een paar keer tegen de rand van spuiten aan zitten en dan zal ik eens even laten zien dat ik het langer kan volhouden dan tien seconden, dacht ik bij mezelf…

Mrs. P., die een Domina is die verleiding tot een kunst heeft verheven en alles tot in de perfectie beheerst, wist vast dat die gedachte door mijn hoofd speelde. Ze maakte het mij extra moeilijk door het aannemen van verleidelijke poses, het voeren van erotische gesprekken en door Haar aantrekkelijke uitstraling. Ze haalde werkelijk alles uit de kast.

Op een gegeven moment nam ze zelfs mijn ballen tijdens het trekken in haar handpalm alsof ze op een presenteerblaadje lagen met het enige doel om zich over te geven en te mogen exploderen.

Bij de tweede terminatorbeurt probeerde ik als een verdwaasd iemand uit alle macht aan andere dingen te denken. Vechtend tegen mijn aandrang, kon ik het tot drieëntwintig seconden volhouden…

Daarna hebben W/we nog even nagenoten. Ik mocht hierbij het genoegen smaken om een zachte zitplaats voor Haar te zijn. Heerlijk om zo na te genieten, maar merkte ik nou ook een spoortje van opwinding bij Mrs. P.?

Dat nagenieten had absoluut geen slappe penis tot gevolg. Hij bleef maar stijf en dat is maar goed ook! Volgens mij vindt Mrs. P. het veel machtiger en geiler als Ze een stijve penis in kuisheid kan dwingen. Het contrast van een penis die twee- tot driemaal groter is dan de kooi waarin hij de komende tijd zit opgesloten, moet voor een Dominant intense gevoelens van macht oproepen, denk ik. Ik ben blij als ik die gevoelens bij U heb kunnen oproepen, Mrs. P.

We hebben mooie nulmetingen, tien seconden en drieëntwintig seconden, Mrs. P., maar ook veel training te gaan en ik wil daar met alle liefde aan beginnen. Mijn gedachten slaan alweer op hol: Mrs. P. die de volgende keer drie maal dobbelt…

De hoogste worp is het aantal maal tegen het randje door de terminator, de laagste is het aantal minuten pauze ertussen. De drie getallen met elkaar vermenigvuldigd leveren het gemiddeld aantal seconden op dat ik het moet volhouden. Hierbij moet minstens één periode langer dan een minuut duren.

Gelukkig ben ík niet de coach, maar is Mrs. P. dat. Bedankt voor wat U mij tot nu toe hebt gegeven en voor wat U mij nog allemaal gaat geven…

Deze sessie is ingezonden door slaaf onderdanig. Heb jij ook een spannend BDSM verhaal dat je met Ons wilt delen en dat nog niet ergens anders is gepubliceerd? Stuur je verhaal dan in via het inzendformulier.