Slaven recensie – Meesteres Tess

‘De schandblok’ – Een filmisch verslag

De deur zwaait open. ik kom binnen. Wat verder staat Ze: Generaal Meesteres Baas Tess.

Militaire officierskledij: kepie, blauwgrijze stoffen vest, korset erover, gele panties en zwarte hoge hakken. Haar benen lijken lang, doordat Haar bovenlichaam door een stevig pantser wordt gecentreerd. Haar oorlogskledij, Haar vechtkledij om te veroveren, zoals Ze me later zal influisteren. Ze houdt wat documenten vast.

“Met koffer… Mooi!”

Ze wijst naar beneden.

“Wij gaan in de kelder van gedachten wisselen… Snel!”

Haar strenge blik, Haar strenge stem. Ik kan enkel maar zachtjes “Ja, Generaal Tess” zeggen. Met de krop in de keel en angst voor wat komen zal, daal ik af naar de diepte.

De kleur van de muren ben ik vergeten, maar het meubilair niet. Dit valt me op, wanneer Zij even terug de trap op gaat met Haar geschenk van 150 goud dukaten en Haar paperassen. Ze moet nog wat regelen. Ik leg mijn koffertje op een zwarte lederen bank… of is het een bed? Netjes stal ik alles uit: kaasplank, messen, handdoeken, wereldbol, kaasbol uit de verpakking zodat de ‘heerlijke’ geur ons tegemoet komt. ik bekijk de ruimte van links naar rechts: het bed met mijn uigestald marktkraampje, de doorgang met de trap naar boven, een witte inham waar de douche is, daarnaast nog een ruimte met medische dingen, een schoolbankje, nog een ligtafel maar iets hoger, palen die het plafond stutten met daaraan haken vastgemaakt.

Een wit bakje waarvan ik vermoed dat het elektroshocks geeft, een met rood leder beklede bank met een gat in het midden met aan de voorkant drie gaten door een houten blok. Eén grote voor de hals en twee kleine voor de handen… denk ik. Heel wat zwepen, kettingen, en andere dingen die ik niet begrijp, maar wel al gezien heb bij de toekomstige Absolute Oppermachtige, diegene die mij gevonden heeft en daardoor volg ik Haar als een jonge kwispelende hond, omdat ik niet anders wil: De Baas van de Wereld, Jill.

Generaal Tess weet dat, verstaat dat en voelt het aan.

Terwijl ik dit typ is de zon doorgebroken. Ze schijnt warm op mijn huid door het venster. Buiten komt de herfst… Samhain is nabij… De periode van het jaar waarin de voorouders en geesten van de andere wereld naar ons komen – zo vertelt men. Gewoon op bezoek en wat plagen, teasen, grapjes uithalen… Een keltische traditie. Bouddica, een roodharige koningin heeft ooit de Romeinse mannenmaatschappij een flinke klap gegeven. Ze heeft met haar loyale soldaten gestreden tot het einde en Brittanica bijna heroverd…

“Wij zijn Femdom.”

Uiteindelijk hebben de Romeinen Haar gevangengenomen en…

“Wij zijn Femdom.”

Generaal Tess Haar woorden klinken nog na. Loyaal aan KaasVrouw Jill. Verenigd om de mannenwereld stukje per stukje af te breken.

De wolven in mijn huisje zijn rustiger geworden, alsof ze mij geaccepteerd hebben en niet andersom. Jill’s wolven. De leidster is een prachtige witte met gespierde grote poten en een stevig lijf… ik heb ze gisterennacht zien lopen over de polderdijk… De maan is nog niet vol, maar helder… mijn ogen staan scherp, ik… zou willen… ze heeft me al eens gebeten, ze mag… nog eens… ik laat het toe… in mijn nek, open houding naar haar… Soms doet ze me denken aan Jill zelf, maar dan zou het een roodharige wolf moeten zijn met diepblauwe ogen. Die bestaan niet. mijn fantasie slaat op hol. ik zal maar verder verslag uitbrengen.

De spullen liggen klaar. ik neem één van de onderdanige houdingen aan zoals KaasVrouw Jill mij dat geleerd heeft: op de knieën, hoofd wat voorover gebogen en ogen onderdanig naar de vloer gericht… Een beetje hetzelfde als mijn model staan in de academie. De handpalmen open gericht naar voor om te laten zien dat ik nooit iets achter de hand heb en me kwetsbaar voor Haar macht wil opstellen. Niet meer de wil tot macht, maar de wil tot overgave om Haar dominantie te ontvangen. Het duurt lang.

Ergens vanboven komt een roepend geluid van een man die pijn lijdt, genot heeft, pijn heeft… roept dat hij nog wil… maar wat is het nu? Pijn of genot. Die kant versta ik niet zo goed… Bij mij is het anders… ik kan me niet zo goed inleven in masochisme (en wat een sadist voelt van genot begrijp ik al helemaal niet… ik moet dat eens vragen aan Jill…).Maar dan… bedenk ik me: er zijn verschillende vormen van pijn. Er zijn pijnen die ik wel kan verdragen, en gekoppeld aan mijn Fetish me opwinding geven. Dit heb ik al beschreven in mijn verslagen aan KaasVrouw Jill.

Geef toch toe kaatje de jonghe, jong jong sissymannetje, toyboy’tje… je… ik heb een fetish voor kaas, KaasVrouw Jill’s, Tess’ en Morticia’s benen en zeker als Ze wereld dominerende plannen hebben. Met een vleugje sadisme van hun kant windt het me meer en meer op… Heb je hun grijnzende stralende duivelse blik al gezien?

Ze daalt de trap af. ik durf niet op te kijken. Toch… Ze heeft een zonnebril op. Nergens voor nodig, maar het heeft een extra dominerend effect op mij. Haar ogen zijn verborgen, waardoor Haar aandacht naar Haar mond en kin gaat. Ze komt takkend recht voor me staan.

“Heb je alles klaargelegd, hm?”

“Ja, Generaal Tess”, zeg ik zacht. ik noem alles op.

Ze knikt goedkeurend, vindt het ‘keurig’. ik glimlach, want het is een mooie Nederlandse uitdrukking dat me wat doet denken aan de grote-meneer-cactus-show. Een gedeelde televisiecultuur uit de jaren tachtig.

Ze heeft ongeveer dezelfde leeftijd. Iets jonger als ik, maar oh zo dominant.

Ze steekt de USB stick in de muziekinstallatie. Een beat, Ze kijkt wat op.

“Zo… zodat ik niet in slaap val, hm? Wat tempo?” ik glimlach.

Ze komt voor me takken met Haar hoge hakken. Ze draait zich om, toont Haar gele kaasbenen. Het zijn gele panties zoals de panties van KaasVrouw Jill. Ze vraagt wat ik ervan vind. Prachtig natuurlijk. ik moet Haar de wereldbol presenteren. Ze houdt hem stevig vast.

“Welke gebieden zijn al veroverd door Jill?”

ik leg Haar uit dat er nog geen enkel land veroverd is. ik begrijp dat een generaal bruut militair stormtroep geweld wil zien, maar KaasVrouw Jill is een sluwe strateeg, zonder bloedvergieten. In ieder land bevindt zich een vestiging van K.A.A.S.S.S. nv. Uit elk land zullen spoedig dominante enthousiaste ondernemende vrouwen de macht grijpen, terwijl de rest verslaafd geraakt aan Haar kaas. De denkbeeldige gele puntjes in ieder land zullen zich uitbreiden tot vlekjes en samensmelten tot één groot geel wereldrijk onder de tirannieke sadistische super dominante heerschappij van Jill. De Enige… Het is onverdraaglijk voor me om heel de planeet in te denken onder Haar absurd, bizar bewind…

Terwijl ik dit schrijf staat mijn penis staat knoerhard en wil het katoen scheuren van mijn onderbroek, omdat het er niet uit kan wippen… Knoerthard omdat ik aan Jill’s gezicht denk. Haar gezicht die als een zon opkomt boven de aardbol. Die kwaadaardige grijns, ontblote tanden, zwarte lippen… Haar ogen die naar voor kantelen, zodat Haar wenkbrauwen nog boosaardiger lijken… die stilte… Diezelfde blik toen Ze Haar hoge hak op de rug van mijn hand zette… stop!

“En Morticia… Ik heb gehoord dat Zij de uiteindelijke macht wil grijpen, indien Jill niet snel handelt. Niet echt loyaal…”, zegt de Generaal luid.

“ik weet niet wat Haar plannen zijn… ik…”

“Zwijg! Ik weet genoeg. Ik ga jou wijzen op de macht van Vrouwen! Wij zijn Femdom. En jij zal dat bevestigen, is het niet… want je wordt geil… van Mijn benen… Mijn gele benen, gemaakt van… KHAAaaaaassssSSss.

Nog steeds geknield en nat van opwinding tot over mijn oren kijk ik naar Haar gele benen.

“Mijn panties zijn behandeld met de geheime spermaformule van Jill. Iedereen die eraan komt geraakt verslaafd.”

Ze heeft dezelfde benen als KaasVrouw Jill, minder krachtig, maar toch ook machtig. Niet te onderschatten.

“jij bent lui, niet loyaal en je vindt… dat kaas sssstinkt!…”, snauwt Ze me toe. Ik slik.

“je bent een schande voor het bedrijf. Zet je recht, schouders naar achter, niet voorover gebogen. Fier moet je zijn! Dat heb Ik jou geleerd!”

Ze zet zich neer op een lange lederen bank. Haar grote benen tegenelkaar geperst. Streng, dominant. Stevig. ik moet voor Haar knielen. Ze steekt een litanie af over mijn gebrek aan zelfrespect, respect voor de Vrouwen die ik mag dienen. Ze draait Haar benen, kruist ze, her kruist ze. Stilte…

Ze zet zich volledig op de bank, draait zich in profiel naar mij, leunt met Haar armen naar achter, zodat Ze Haar gebogen benen kan optillen. Ze doet Haar benen open en klapt ze dicht: dofff… Een prachtig zicht… een heerlijk geluid. Wat als de reuze grote gele benen, gepolijste gladde monumenten, één op de zuidelijke kant en één op de noordelijke kant, met de evenaar door het Juweel open gaan om dan dicht te klappen. Een oorverdovende donder zou hoorbaar zijn tot aan de noordpool en de zuidpool.

“Ik ben de Baas en jij zal nu gestraft worden!”

Ze zet zich terug op de rand van de bank. ik moet over Haar knieën liggen en Ze mept met Haar lederen handschoenen op mijn billen. Dat gaat wel, maar Ze houdt het niet bij twintig slagen,… Ze begint pas… De laatste… steeds op datzelfde plekje… Dat is wat bijten, maar het lukt… Het is oppervlakte-pijn op de huid. Gaat wel over.

Ik moet meekomen naar de medische ruimte. Ze duwt me op de rand van het bed.

“Mijn Russische methodes zullen jou inzien dat je steeds volgzaam moet zijn…”

Ze houdt mijn gezicht vast en ik kijk recht in het licht. Ze knijpt mijn kaken bij elkaar. ik moet naar rechts kijken… ik bemerk de rode ster op Haar kepie… ik dacht net dat Ze van de rechtse kant was… Een totenkopf of twee bliksemschichten had ik verwacht… Nep-runen uitgevonden door een bende gefrustreerde gekken die zich beter waanden als een ander… Maar oooh zo… spannend om af en toe met het nationaal socialisme te flirten… Het is gelukkig fantasie. Donker en macht is erotiserend en de Slag om Arnhem is al lang gestreden. Wereldleidster Jill Haar symbolen en emblemen zullen al het voorgaande doen verbleken in een gele waas. De groet aan Haar is steeds met de linkerarm gestrekt en met de handpalm naar boven om Haar kaas te ontvangen. “Spreek en ik zal gezond worden.”

ik moet naar rechts kijken… een witte kast met vensters. ik zie tangen, tuigen, naalden, spuiten… Ze blijft mijn kaken vasthouden, terwijl Haar andere arm trillend en ingespannen de kastdeur opendraait. Ze haalt er een grote tang uit. Ze brengt het traag naar mijn mond… Ik verstijf en kijk Haar vragend en opgeschrikt aan… Ze gaat toch niet…

“Ik kan zo je tanden uittrekken als Ik wil. In de fabriek heb je die toch niet nodig… Daar lachen ze niet, daar werken ze keihard voor KaasVrouw Jill Haar ultieme droom: heel de wereld veroveren.”
ik word geil van Haar blik. Die stille blik, onderzoekend, Haar irissen die wat van links naar rechts bewegen. Ze concentreert zich. Ze doet het zo goed. Ze leest mijn gezicht.

“jouw lijf is geen kaassoldaat waardig…”

Oh nee daar begint Ze weer, denk ik… ik heb nochtans mijn best gedaan. Mag ik ook iets zeggen misschien?… Maar dat doe ik niet… Dat durf ik niet.

Zeggen, zeggen, in mezelf zeggen, niets te zeggen.

Onderdanig luisteren en slikken.

Naar het ‘slaag-bankje’. ik ken de juiste naam niet. ik ben geen kenner, maar wel een liefhebber. ik moet me op mijn buik leggen op het rode leder van het bankje en mijn penis door een holte steken. mijn hoofd en mijn handen gaan door een houten blok. Er wordt een ander blok opgezet en het wordt op slot gedraaid. Generaal Tess doet boeien rond mijn polsen en klikt ze vast op het hout. ik kan geen kant op. Ze komt voor me takken, hurkt neer en wrijft over Haar gele kaasbenen, plaagt en sist alsof het woord ‘khhhaaaaasssss’ het geilste en edelste woord ter wereld is. Ze zegt dat Ze me gaat straffen met de paddle. De eerste meppen op mijn billen. ik tel spontaan mee tot tien. Ze komt weer voor me staan.

Een adempauze. De pauze tussen het straffen wordt omgezet naar kaasplagen. Ze is stil. Haar benen hurken voor me… Lange bovenbenen, stevig vol geworden doordat Ze hurkt. ik kan enkel Haar benen en hoge hakken zien. Weer dat plagen… dat overdreven ‘ge-AAAAaaassss’… Tot twintig slagen, plagen, tot dertig slagen, plagen… De slagen worden harder. Of is het doordat Ze op hetzelfde plekje blijft slaan? Neerkomen, plagen, slagen… tot vijftig. Die laatste tien waren harder dan anders, maar ik kan ze nog wel verdragen, of mag ik dat niet zeggen? Zou Jill er nog tien knallers bovenop doen? Zodanig dat de achtste een blauwe plek geeft. ik kan nog steeds zeggen dat ik gevallen ben in mijn atelier. Een paddle van leder is anders dan een kaasplank… Gelukkig. Generaal Tess weet dat. Mocht ze de plank gebruikt hebben… dan was ik… dan had ik ‘genade’ moeten roepen. Zeker en vast.

Mrs. Morticia zei me eens: “Mocht Ik je met je kaasplank geslagen hebben… je zou janken en geradbraakt zijn.” En toch… zonder uit te dagen… zal ik niet protesteren mocht KaasVrouw Jill ooit eens zin hebben, voor Haar gril, om me te spanken met de kaasplank. Welke Vrouw heeft er nu ooit al eens met een kaasplank een man geslagen? Maar ik daag niet uit. ik berust alleen in de ervaring van mijn Meesteressen. Het enige wat ik kan doen is genieten van Haar blik en op tijd ‘genade’ roepen.

Dank U Generaal Tess. Nog nooit ben ik door een Pro-Domme gespankt geweest. Het voelde heerlijk… Ja… heel vroeger als kind eens door een ouder blond buurmeisje. Op mijn blote billen… Ze was aan het studeren en ik mocht haar eens goeiedag komen zeggen. ik vond ze wel knap en zo, en euh… ik deed wat uitdagend en druk en… ik vroeg dan… maar dat verhaal vertel ik nog wel eens.

De kaas. Ze ligt daar dominant te liggen alsof ze het centrum van de macht is. ik zit geknield voor mijn winkeltje, uitgestald op een laag zwart bed. Generaal Tess is naast me komen zitten op een gemakkelijke stoel. Ze steekt een sigaret op, gooit Haar benen op het bed, dicht naast me, Haar hoge hakken doet ze uit… Ze speelt wat met Haar tenen. Ze ontspant… kijkt wat sympathieker in mijn richting alsof ik Haar voeten mag masseren, na de strijd. ik moet de kaas aansnijden. Grote blokken, monsterstukken. Ze wil me voederen. Drie keer per dag is goed, maar bij mij kan het niet genoeg zijn. Verslaafd moet de jonghe worden! Met smaak zal ik eten.

Ze beweegt Haar voeten en benen wat op de muziek. Tiga’s where were you in ’92 (Peaches remix). Ze glimlacht. Peaches is een krak van een artieste, niet verlegen om perverte taal te gebruiken en op te treden met een opgeplakte baard rond Haar kin. Niet dat dat laatste mij aantrekt. Het is een zelfstandige, enthousiaste, schaamteloze perverse Vrouw. En dat maakt me mak als een kalf: ‘Are the motherfuckers ready for the fatherfuckers, no… Shake yer dix, shake yer dix…’ ik presenteer de kaasplank aan Generaal Tess.

“Vertel Me eens khaaassssssjongen… Waarom lust jij eigenlijk geen kaas? Maak Me niks wijs… je eet het wel, maar met smaak eten is toch moeilijk voor jou, niet?”

Ik kan niet liegen:

“Het… het is niet dat ik het niet lust, maar het is zo iets van liever niet dan wel… iets van leren eten. Koffie, witloof die dingen… Goudakaas, is wat zurig, bitter, glibberig, zout…”

“Zoals een Vrouw!” roept Generaal Tess uit.

“Euh…”, zwijg ik…

“je wordt rood.”

Dat is niet waar. ik word niet rood. ik dacht gewoon aan…

“je wordt rood… Mannen worden rood als ze aan de natte kut van een Vrouw denken… Is het niet?”

Ze zegt het alsof het niks is. Alsof Zij, Jill en Morticia enkel dirty talking mogen hanteren. Ze kijkt me lang aan. Wat een macht. ik durf niks te zeggen. ik kan niet ontkennen dat ik wel eens… maar dat mag niet… ik ben dat niet waard.

“Zet je recht! Tijd om je te voederen!”

Ze ketent mijn polsbanden vast aan de dichtsbijzijnde houten paal. mijn mond open, mijn tong uitsteken en de eerste grote blok kaas glijdt in mijn mond… Ze duwt mijn mond dicht.
“Kauwen…”, zegt Ze rustig en geamuseerd. Ik kauw, maar door de meesteresstress smaakt het in mijn droge mond nog wranger en zuurder dan anders. Pulsedriver… ‘I dominate you’ begint. Zij kent de muziekjes niet, ik wel. Het stoort Haar niet. Achteraf zou Ze mij vertellen dat de muziek gepast was voor het spel. Ze vond het goed. Met plezier heb ik het cd’tje gebrand voor U Generaal Tess. De grafische vormgeving is mij niet meer gelukt. ik slik alles weg… De volgende.

“Kauwen.”

Ik draai me in een bocht. Ze ziet mijn afgrijzen… Het is te veel kaas ineens… Ze stopt er nog enkele monsterblokken bij…

“Kauwen.”

Ze zegt het zo kalm en tegelijk uitdagend.

“When I say come, you come to Me. When I say go, you go away…” klinkt het op de achtergrond. Dit zou de anthem kunnen zijn van Femdom, en dat was het – denk ik nederig – van een love parade. ik kan het verkeerd gelezen hebben natuurlijk. ik heb nooit bdsm feesten meegemaakt, heb ze nooit bezocht… Dit is een remix van ‘The Dominatrix – Possession’ uit 1992. Het originele zal Jill wel kennen. ik moet Haar niks maar dan ook niks wijs maken.

Ik slik… de volgende…

“Kauwen…”

Ze gaat een stapje opzij, trekt een wegwerphandschoen aan, pompt wat glijmiddel erop. Ze komt terug naast me staan… Haar rechterhand glijdt naar mijn ballen en streelt over mijn penis. Ze fluistert in mijn oor… Ze trekt aan mijn spuitzak, om de smeerkaas (smerig woordje komt van Jill) te zien. Ze plaagt over melk produceren, massa’s melk, liters voor de kaasproduktie. Verslavende… KHAAAAAAaaaaaaSSSSS…
Ze trekt harder aan mijn melk-uier.

“Voor ons, voor de meesteressen. De wereld zal van KaasVrouw Jill zijn…”

Ze glimlacht grommend…

ik moet kl…
ik moet…
ik spuit pompend alles eruit in een schaal voor Generaal Tess.

Uitgemolken en dankbaar kijk ik Haar aan.

Met een streng gezicht maakt Ze mij los.

Ik mag bekomen.

Ze neemt Haar pet af en Ze begint te lachen. Het spel is gedaan. Het was mooi.

We praten nog wat na over de sessie, muziek, ongeveer dezelfde leeftijd, ergens midden dertig, op de juiste wijze afspraak maken, model staan, kaasbol is voor U, de muziek-cd ook als U wil, vanille leven, BDSM keuze, BDSM als hobby, BDSM als beroep, groen korset, feestjes, nog wat Arnhem bezoeken, nee Tess… ik moet naar huis. Op tijd thuis zijn als mijn vrouw thuiskomt. Ze weet het niet… tja… Niet gemakkelijk. Een lang rit. Ja, ook figuurlijk… de weg in het leven… ik weet het.

De late middagzon vergezelt me. Steeds in het zuiden houden en richting westen rijden. Gelukkig is de mevrouw in de gps steeds nabij.

Thuisgekomen stuur ik Tess nog een sms’je dat ik Haar dankbaar ben. Ze stuurt terug dat Ze het een leuk spel vond. Ze heeft me graag aan Haar voeten.

Met vriendelijke, onderdanige en dienstbare groeten,

Dank ik U Generaal Meesteres Baas Tess

Ingezonden door:

k. de Jonghe,
kaasarbeider
K.A.A.S.S.S. nv